Żaden z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024/, nie przewiduje możliwości dokonania korekty przez wystawienie faktury zamiast rachunku uproszczonego bądź rachunku uproszczonego zamiast faktury.
Powołane przepisy przewidują dokonanie korekt, ale w ramach danego dokumentu albo w fakturze, albo w rachunku uproszczonym.
Urząd Skarbowy w G. decyzją z dnia 2 czerwca 1998 r. określił Eugeniuszowi J. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za marzec 1998 r. w kwocie 34.967 zł wobec dokonanego zwrotu różnicy podatku ustalonej przez podatnika w deklaracji podatkowej VAT-7 w kwocie 35.514 zł i w ślad za tym określił zaległość podatkową w podatku VAT za marzec 1998 r. w kwocie 547 zł i odsetki liczone na dzień wydania decyzji w kwocie 15,40 zł.
Nadto ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 164 zł.
W uzasadnieniu decyzji podano, że w czasie kontroli ustalono, że podatnik w marcu 1998 r. dokonał korekty sprzedaży wykazanej w deklaracji VAT-7 na podstawie rachunków korygujących:
- z 6 marca 1998 r. dla Lucyny N. wystawionego rachunku z 20 lutego 1998 r.
- z 11 marca 1998 r. dla Stanisława H. wystawionego do rachunku z 6 marca 1998 r.
Podatnik podał tytuł zmiany podatku "wystawienie rachunku uproszczonego zamiast faktury VAT".
Organ powołał się na przepis par. 52 rozporządzenia Ministra Finansów z 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024/ i wywiódł, że przypadki wystawiania rachunków korygujących uregulowane zostały w par. 43 i par. 44 rozporządzenia ww. i nie przewidują możliwości takiej korekty jakiej dokonał podatnik.
Organ wywiódł, że faktura VAT i rachunek uproszczony to dwa różne dokumenty, a różnice wynikają z treści przepisów par. 38 i par. 51 powołanego wyżej rozporządzenia.
Wystawienie rachunku uproszczonego zamiast faktury VAT nie daje podstawy do wystawienia rachunku korygującego.
Zobowiązanie dodatkowe ustalone zostało zgodnie z przepisem art. 27 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym czyli w wysokości 30 procent zawyżonej kwoty podatku naliczonego.
Eugeniusz J. od powyższej decyzji Urzędu Skarbowego złożył odwołanie.
W odwołaniu zarzucił decyzji naruszenie przepisów art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz par. 52-51, par. 54 i par. 44 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
Zdaniem odwołującego się zmiana nazwy dokumentu z "rachunek uproszczony" na "faktura VAT" nie jest sprzeczna z prawem i taka korekta jest dopuszczalna.
Należny podatek VAT od dokonanej sprzedaży został odprowadzony do budżetu. Stanowisko Urzędu Skarbowego powoduje, że od tej samej sprzedaży dwukrotnie naliczony jest podatek od towarów i usług.
Możliwość korekty rachunku w sposób, w jaki uczynił to podatnik, dopuszczalna jest, jego zdaniem, w świetle par. 44 powoływanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r.