Sprawa ze skargi na decyzję SKO w B. w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości
Tezy

Nabycie nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w sytuacji, gdy nie prowadzi na niej działalności gospodarczej, ani też nie wykorzystuje jej na potrzeby prowadzonej już działalności gospodarczej ze względu na stan nieruchomości wyłącza możliwość zastosowania stawek podatku od nieruchomości określonych dla budynków i gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Grażyny i L. S. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 2.12.1996 r. (...) w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Uzasadnienie

Decyzją z 2 grudnia 1996 r. (...) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało decyzję wydaną przez Burmistrza Miasta i Gminy M. 8 października 1996 r. (...) w sprawie podatku od nieruchomości za okres od 1 października 1996 r. do 31 grudnia 1996 r.

W uzasadnieniu stwierdzono, co następuje:

Państwo Grażyna i Lech S. prowadzą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży artykułów przemysłowych, rolnych, materiałów budowlanych, świadczenia usług transportowych, tartacznych oraz importu i handlu drewnem. W dniu 10 września 1995 r. nabyli działkę o pow. 6.100 m2 zabudowaną budynkiem administracyjno-gospodarczym. Grunty te, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, są przeznaczone pod budowę gazu bezprzewodowego lub innego zakładu przemysłowo-składowego. Nieruchomość ta jest więc przeznaczona na cele działalności gospodarczej i pozostaje we władaniu podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Istnieje więc związek nabytej nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tym samym istniały podstawy do obciążenia ich obowiązkiem uiszczenia podatku od nieruchomości stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych według stawek ustalonych w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 2 i 5 lit. "a" tejże ustawy.

W skardze na powyższą decyzję skarżący twierdzą, iż decyzja jest niezgodna z prawem. W przekonaniu skarżących nie było podstaw do obciążenia ich podatkiem w ustalonej wysokości. Na zakupionej nieruchomości nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, a budynek znajdujący się na niej jest zrujnowany. Prowadzona przez nich działalność jest niewielka i zlokalizowana na innej działce. Działalność na części zakupionej działki rozpocznie się po uzyskaniu decyzji i adaptacji na ten cel budynku. Wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o oddalenie skargi podtrzymując argumenty zawarte w decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę należy uznać za uzasadnioną.

Przyjmując, iż w ustalonym stanie faktycznym istniały podstawy do wymiaru podatku od nieruchomości w stawkach określonych uchwałą Rady Miejskiej w M. (...) z 28 grudnia 1995 r. dla budynków i gruntów związanych z działalnością gospodarczą, organy stwierdziły, iż wystarczającą przesłanką ku temu jest fakt, iż właścicielem nieruchomości jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz fakt, iż jest ona przeznaczona na cele działalności gospodarczej innej niż rolnicza lub leśna.

Stanowiska tego nie można podzielić. Ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ wprowadzając w przepisach określenie "związane z prowadzeniem działalności gospodarczej" /art. 3 ust. 1 pkt 2 i 4, art. 5 ust, 1 pkt 2/ nie do końca jednakże je precyzuje. Również orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego bliżej nie wyjaśnia tej kwestii. W orzeczeniach SA/Wr 1392/91 i SA/Wr 650/92 przyjęto, iż do przyjęcia, że grunty i budynki są związane z działalnością gospodarczą wystarcza wykazanie, iż pozostają one w pewnym lub pośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast według orzeczeń SA/Gd 446/92 i SA/Gd 1266/92 za budynki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą należy uznać budynki, w których taka działalność jest prowadzona lub też służące tej działalności, zaś grunty nie tylko pod budynkami administracyjnymi, magazynowymi i produkcyjnymi, lecz również grunty, na których w danym roku realizowane są zadania mieszczące się w działalności gospodarczej.

W sprawie niniejszej jest poza sporem, iż skarżący nabyli nieruchomość wraz z budynkami w stanie, który wyłączał możliwość prowadzenia na niej działalności gospodarczej. Z ustaleń poczynionych przez organy gminy w toku postępowania administracyjnego nie wynika też, aby była ona w jakikolwiek sposób wykorzystywana na cele prowadzonej już przez nich działalności gospodarczej.

W takiej sytuacji nie można przyjąć, aby pozostawała ona nawet w pośrednim związku z już prowadzoną działalnością gospodarczą.

Należy więc stwierdzić, iż nabycie nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w sytuacji, gdy nie prowadzi na niej działalności gospodarczej, ani też nie wykorzystuje jej na potrzeby prowadzonej już działalności gospodarczej ze względu na stan nieruchomości, wyłącza możliwość zastosowania stawek podatku od nieruchomości określonych dla budynków i gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z powyższych względów Sąd uchylił zaskarżoną decyzję stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym z dnia 11 maja 1995 r. /Dz.U. nr 74 poz. 368/ orzekając stosownie do art. 55 ust. 1 tej ustawy o zwrocie kosztów postępowania.

Strona 1/1