Jeżeli zamiarem zbywcy i nabywcy towaru było zawarcie umowy kupna-sprzedaży i wydanie tego towaru było następstwem takiej umowy, to kwalifikacji tej umowy nie zmienia fakt, iż nabywcy zataili rzeczywiste swoje zamiary co do nabywanego towaru, a zbywca był w błędzie co do istotnych okoliczności stanu faktycznego sprawy. Taka umowa kupna - sprzedaży nie staje się przez to kradzieżą, czyli umową prawnie nieskuteczną. Na obowiązek podatkowy VAT nie mają wpływu błędy podatnika popełnione w czasie zawierania kontraktów handlowych. Narażenie zbywcy towaru na straty w wyniku nierzetelnego postępowania nabywcy towaru, może powodować powstanie odpowiednich roszczeń odszkodowawczych, do dochodzenia których jest właściwa droga sądowa, nie ma jednak wpływu na obowiązek podatkowy VAT.
W dniu 22 października 1997 r. Przedsiębiorstwo Przemysłu Spirytusowego sprzedało słowackiemu przedsiębiorstwu 14.400 sztuk litrowych butelek spirytusu na eksport za kwotę 98.064 zł. Mimo nieposiadania dokumentu SAD Przedsiębiorstwo wykazało przedmiotową sprzedaż ze stawką "0" procent w deklaracji za listopad. W rzeczywistości do eksportu tego nie doszło i spirytus nie został wywieziony z Polski. Przedsiębiorstwo nie nabyło zatem prawa do zastosowania "0" procent stawki podatku od towarów i usług. Wobec tego Inspektor Kontroli Skarbowej określił decyzją Przedsiębiorstwu Przemysłu Spirytusowego zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 1997 r. w kwocie 15.827.745 zł, w miejsce zadeklarowanej i uiszczonej kwoty 15.658.099 zł. Decyzja określiła też wysokość zaległości podatkowej za listopad 1997 r. w kwocie 7.698 zł, wysokość odsetek za zwłokę - 1.559 zł oraz ustaliła na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30 kwoty zaniżonego podatku, to jest w kwocie 2.309 zł.
W uzasadnieniu tej decyzji Inspektor Kontroli Skarbowej wskazał, że składając deklarację podatkową Przedsiębiorstwo zaniżyło zobowiązanie podatkowe o kwotę 7.698 zł. Zgodnie bowiem z przepisami art. 15 ust. 1 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania przedmiotowej sprzedaży powinna być kwota uzyskana ze sprzedaży /cena/ powiększona o podatek akcyzowy /w kwocie 673.056 zł./ Ponieważ Przedsiębiorstwo nie posiadało dokumentu SAD, potwierdzającego wywóz sprzedanego spirytusu poza granice Polski, należało - zgodnie z przepisami art. 18 ust. 4-6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług - zaliczyć dokonaną sprzedaż za miesiąc listopad 1997 r., jako sprzedaż krajową i zastosować do niej stawkę podatku 22 procent. Dokonując rozliczenia podatku VAT za październik i listopad 1997 r. organ stwierdził, że w październiku kwota zobowiązania podatkowego została zawyżona o 161.948 zł., zaś w listopadzie 1997 r. zaniżona o 169.646 zł. Zaległość podatkowa wynika z różnicy tych kwot.
W odwołaniu złożonym od tej decyzji Przedsiębiorstwo zaskarżyło wymienioną wyżej decyzję, zarzucając jej naruszenie art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług. Podniosło, iż padło ono ofiarą oszustwa, bowiem nabywca 14.400 butelek spirytusu ukrył, iż nie zamierza wywozić towaru za granicę. W następstwie tego, Przedsiębiorstwo zastosowało niską cenę nie uwzględniającą obciążeń z tytułu podatku od towarów i usług oraz akcyzy. Wskutek stwierdzenia tej okoliczności, Przedsiębiorstwo pismem z dnia 27 maja 1998 r. złożyło nabywcy alkoholu - przedstawicielowi słowackiej spółki oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych umowy sprzedaży z dnia 22 października 1997 r., zawartej pod wpływem błędu. W następstwie tego przestała istnieć czynność prawna objęta zakresem przedmiotowym art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług. Wobec podniesionych zarzutów podatnik wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji albo o zawieszenie postępowania do czasu ukończenia postępowania karnego prowadzonego przeciwko osobom kupującym spirytus o popełnienie przestępstwa z art. 201 w zw. z art. 265 par. 1 Kodeksu karnego.