Za grunt związany z działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ należy uznać tylko grunt będący w posiadaniu przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą inną niż rolna i leśna oraz wyłączony z produkcji rolnej bądź leśnej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wojciecha S., Michała S. i Janusza D. - Spółka cywilna "W.-L." w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 17 sierpnia 1999 r. (...) w przedmiocie określenia podatku od nieruchomości za okres od lutego 1998 r. do maja 1999 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).
Decyzją z dnia 1 czerwca 1999 r. Nr (...) Sekretarz Gminy S., działający z upoważnienia Wójta, określił Przedsiębiorstwu Usług Turystycznych "W.-L." s.c. w S. wysokość zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za 1998 r. - za okres od lipca do grudnia /6 miesięcy/ w kwocie 27.177,50 zł oraz należne odsetki na dzień wydania decyzji w kwocie 7.127,80 zł i za 1999 r. - za okres od stycznia do maja /5 miesięcy/ w kwocie 29.76,80 zł oraz należne odsetki na dzień wydania decyzji w kwocie 2.164 zł.
Z uzasadnienia przedmiotowej decyzji wynika, że w dniu 8 lipca 1998 r. organ podatkowy otrzymał wypis z ewidencji gruntów prowadzony przez Urząd Rejonowy w S., z którego wynika, iż Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych "W.-L." - spółka cywilna z siedzibą w S. nabyła aktem notarialnym Rep. A nr 4817/98 z dnia 10 czerwca 1998 r. grunt o pow. 15,2899 ha. położony we wsi O. W deklaracji w sprawie podatku od nieruchomości złożonej dnia 2 października 1998 r. /za okres od 1.07.1998 r. do 31.12.1998 r./ i dnia 15 stycznia 1999 r. za 1999 r. podatnik wykazał w podstawie opodatkowania nabyty grunt - jako "grunt pozostały". Z aktu notarialnego wynika, że opisana nieruchomość w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod usługi turystyczne. W toku wszczętego postępowania podatkowego strona przedłożyła zaświadczenie z Urzędu Skarbowego w S. o nieosiąganiu obrotów od dnia zgłoszenia wykonywania działalności gospodarczej, natomiast w piśmie z dnia 16.03.1999 r. uzasadnia zastosowanie niższych stawek podatkowych tym, że spółka nie podjęła działalności gospodarczej. Organ stwierdził. iż nie ulega wątpliwości, że Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych "W.-L." s.c. jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej. W wyniku przeprowadzonej kontroli wstępnej deklaracji organ powziął wątpliwość co do właściwego zakwalifikowania przez podatnika gruntu będącego w posiadaniu podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą do kategorii jako "grunt pozostały". Uznał, że jeżeli grunty są we władaniu podmiotu gospodarczego utworzonego do prowadzenia działalności gospodarczej nie tracą one charakteru gruntów związanych z działalnością gospodarczą, bez względu na to, jakie przynoszą efekty finansowe. W myśl art. 5 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, za grunty związane z działalnością gospodarczą uważa się grunty zabudowane i nie zabudowane będące w posiadaniu podmiotu gospodarczego, a w szczególności grunty zajęte na drogi wewnętrzne i place manewrowe, place składowe, zieleńce oraz tereny, na których są lub mają być realizowane zadania inwestycyjne. Zgodnie z przepisami art. 18 i art. 19 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej, o zaprzestaniu działalności gospodarczej podmiot gospodarczy jest obowiązany zawiadomić organ, który dokonuje wykreślenia z ewidencji w drodze decyzji, która stanowi dowód zaprzestania działalności gospodarczej. Od daty wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej ulegnie zmianie przeznaczenie gruntów, które dotychczas służyły tej działalności - na grunty pozostałe.