Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatek od towarów i usług, Podatkowe postępowanie
Tezy

1. Wszelkie "autokorekty" czy "poprawianie" zapisów w ewidencji księgowej możliwe są bez ujemnych skutków dla podatnika do czasu rozpoczęcia kontroli. Skoro więc w przedmiotowej sprawie skarżący dokonali "autokorekty" deklaracji VAT-7 już po rozpoczęciu kontroli, to prawidłowe jest stanowisko organów podatkowych, że nie może to powodować uniknięcia wynikających z przepisów prawa skutków stwierdzenia przez organ kontrolny określonych nieprawidłowości.

2. Nie stanowi podstawy do zawieszenia postępowania wniesiony w dniu 20 listopada 1995 r. przez Rzecznika Praw Obywatelskich do Trybunału Konstytucyjnego wniosek w przedmiocie zgodności art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ z art. 1 Konstytucji. Samo złożenie tego wniosku nie jest równoznaczne z prezentowanym w skardze zarzutem, że przepis ten jest niezgodny z Konstytucją.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd nie podziela stanowiska skarżących, że przeprowadzone przez organ podatkowy w dniu 5 marca 1996 r. czynności kontrolne są bezskuteczne, bo nie był przy nich obecny drugi ze wspólników spółki cywilnej, jak też pełnomocnik skarżących. Pogląd ten sprzeczny jest z przepisami art. 167 Kpa, art. 32 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Czynności kontrolnych, w myśl art. 167 par. 1 Kpa, dokonać można w obecności podatnika, osoby zastępującej podatnika lub przez niego zatrudnionej, a w razie nieobecności tych osób - w obecności powołanego świadka. Kwestionowane czynności kontrolne przeprowadzone zostały w obecności wspólnika spółki cywilnej. Kontrolujący okazali upoważnienie do kontroli, które ten podpisał. Czynności kontrolne, oględziny są jednym z elementów postępowania wyjaśniającego. Celem ich jest zebranie materiału dowodowego będącego podstawą ustalenia stanu faktycznego sprawy. Tak więc czynności kontrolne nie można łączyć wyłącznie - jak podnoszą skarżący w skardze - z zawiadomieniem z dnia 10 kwietnia 1996 r. o wszczęciu postępowania, gdyż podejmowane są one w oparciu o wymienione przepisy art. 167 Kpa i art. 32 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. W toku dalszego postępowania zarówno wspólnicy spółki, jak i ich pełnomocnicy mieli zagwarantowany dostęp do akt sprawy i do składania wszelkich wniosków dowodowych i wyjaśnień.

W utrwalonym orzecznictwie sądowym przyjęte jest stanowisko, że wszelkie "autokorekty" czy "poprawianie" zapisów w ewidencji księgowej możliwe są bez ujemnych skutków dla podatnika do czasu rozpoczęcia kontroli. Skoro więc w przedmiotowej sprawie skarżący dokonali "autokorekty" deklaracji VAT-7 już po rozpoczęciu kontroli, to prawidłowe jest stanowisko organów podatkowych, że nie może to powodować uniknięcia wynikających z przepisów prawa skutków stwierdzenia przez organ kontrolny określonych nieprawidłowości.

Sąd podziela też pogląd wyrażony w zaskarżonej decyzji, że zgodnie z art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa organ administracji państwowej zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez organ lub sąd. Nie stanowi podstawy do zawieszenia postępowania wniesiony w dniu 20 listopada 1995 r. przez Rzecznika Praw Obywatelskich do Trybunału Konstytucyjnego wniosek w przedmiocie zgodności art. 27 ust. 5 pkt 2 z art. 1 Konstytucji. Samo złożenie tego wniosku nie jest równoznaczne z prezentowanym w skardze zarzutem, że przepis ten jest niezgodny z Konstytucją.

Odnośnie zastosowania sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym Sąd podziela pogląd wyrażony w uzasadnieniu wyroku NSA z dnia 17 marca 1995 r. SA/Bk 300/94, że skoro deklaracja VAT-7 składana przez podatnika zawiera dane niezgodne ze stanem rzeczywistym, to nie można uznać, że podatnik wykonał obowiązki nałożone przepisem art. 27 ust. 4 ustawy. Podatnik prowadząc ewidencję winien mieć na względzie, iż zawarte w niej dane służyć winny do prawidłowego sporządzania deklaracji podatkowej. Z mocy art. 10 ust. 2 ustawy, zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, jeżeli urząd skarbowy nie ustali go w innej wysokości.

Sąd nie stwierdził również innych naruszeń przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Z powyższych powodów Sąd oddalił skargę na mocy art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Strona 1/1