W myśl art. 52 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23 par. 4 Ordynacji podatkowej lub ratę podatku.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2001 r. sprawy ze skargi G. M. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 17 sierpnia 2000 r. (...) w przedmiocie wysokości odsetek za zwłokę od niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 1997 r. - skargę oddala.
Decyzją z dnia 17 sierpnia 2000 r. Izba Skarbowa w B. po rozpatrzeniu odwołania G. M. od decyzji Urzędu Skarbowego w S. z dnia 26 maja 2000 r. (...) określającej zaległość podatkową z tytułu niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych istniejącą do dnia 18 marca 1998 r. oraz wysokość odsetek za zwłokę od tej zaległości w łącznej kwocie 473,80 zł zaskarżoną decyzję utrzymały w mocy.
W uzasadnieniu decyzji Izba Skarbowa podała, że wydając zaskarżoną decyzję Urząd Skarbowy nie nakazał podwójnej zapłaty podatku, gdyż zaległość z tytułu zaliczek mieści się w ogólnej kwocie zaległego podatku, a jedynie mając na uwadze przepisy art. 21 par. 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, określił zaległość z tytułu zaliczek, aby zgodnie z art. 53 par. 3 i par. 4 Ordynacji podatkowej od tej zaległości naliczyć należne odsetki za zwłokę. Także w uzasadnieniu decyzji organ I instancji nie wskazał, aby kwota stanowiąca zaległość podatkową z tytułu niewpłaconych zaliczek podlegała wpłacie.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego G. M. zarzuciła bezpodstawne stosowanie art. 27 i art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wniosła o uchylenie decyzji dotyczącej niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy za miesiące od czerwca do grudnia 1997 r. powstałych w związku z dokonaniem wymiaru podstawy opodatkowania w drodze szacunku.
Skarżąca podniosła, że w tej samej sprawie Urząd Skarbowy wydał decyzję z dnia 26 maja 2000 r. określając zobowiązanie małżonków za 1997 r. w kwocie 3.435,60 zł, a w zaskarżonej decyzji żąda wpłaty zaliczek. Tym samym żąda się podwójnej zapłaty podatku. Jest to działanie niezgodne z przepisami prawa, gdyż kwota zaliczek i późniejszego podatku należnego mieści się w ogólnej kwocie należnego podatku wynikającego ze wspólnego rozliczenia małżonków.
W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa w B. podtrzymała swoje stanowisko i wniosła o oddalenie skargi podkreślając, że w zaskarżonej decyzji nałożono na podatniczkę jedynie obowiązek zapłaty odsetek za zwłokę. Do wyliczenia odsetek niezbędne było określenie zaległości z tytułu zaliczek.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niezasadna.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2001 r. w sprawie (...) oddalił skargę G. M. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 17 sierpnia 2000 r. (...) określającej należne zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. Sąd podzielił stanowisko organów podatkowych, że księgi prowadzone były nierzetelnie, a przychód został zaniżony. Dało to podstawę do określenia podstawy opodatkowania w drodze szacunku stosownie do przepisu art. 23 par. 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Niezaewidencjonowany przychód wyliczony został na kwotę 27.286,91 zł.