Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w B. w przedmiocie zobowiązania w podatku od towarów i usług za kwiecień 1996 r.
Tezy

Zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - VAT-Z, stanowi podstawę dla urzędu skarbowego do wykreślenia podatnika z rejestru. To oświadczenie woli podatnika nie wymaga wszczęcia postępowania i nie jest wymagana decyzja w zakresie wykreślenia podatnika z rejestru podatników podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy zostali wykreśleni z rejestru. Jeżeli podatnik chciałby zmienić stanowisko po złożeniu zgłoszenia VAT-Z może, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie rejestracyjne. Zgłoszenia takiego nie może zastąpić deklaracja VAT-7, bowiem Minister Finansów zarządzeniem wydanym na podstawie art. 9 ust. 11 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług ustalił wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia tego zgłoszenia i wzór zgłoszenia o zaprzestaniu działalności. Ustawa o podatku od towarów i usług wprowadziła zasadę miesięcznego rozliczania tego podatku. Do rozstrzygnięcia przez organy podatkowe sprawy w zakresie podatku VAT od czynności opodatkowanych po dokonaniu już zgłoszenia o zaprzestaniu prowadzenia działalności wystarczającym był materiał dowodowy w postaci deklaracji VAT-7 za ten okres.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w sprawy ze skargi M.I. L. - właściciela przedsiębiorstwa "L.-B." w B. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 6 września 1996 r., (...) w przedmiocie zobowiązania w podatku od towarów i usług za kwiecień 1996 r. - skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/3

Dnia 12 stycznia 1996 r. M.I. L. złożył w Urzędzie Skarbowym w B. zgłoszenie VAT-Z o zaprzestaniu z dniem 15 stycznia 1996 r. wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z likwidacją działalności jego firmy o nazwie "L.-B." posługującej się numerem NIP (...).

W dniu 27 maja 1996 r. została złożona w Urzędzie Skarbowym przez firmę "L.-B." L. M.I. deklaracja VAT-7 za kwiecień 1996 r., w której wykazano między innymi podatek naliczony w wysokości 10.570 zł, nadwyżkę podatku naliczonego nad podatkiem należnym w wysokości 6.540 zł. Jednocześnie pełnomocnik firmy wniósł o przekazanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na jego rachunek bankowy.

Pierwszy Urząd Skarbowy w B. decyzją z dnia 21 czerwca 1996 r. na podstawie art. 25 ust. 3, art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ odmówił zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym wykazanej w deklaracji VAT-7 za kwiecień 1996 r. w kwocie 6.540,00 zł i jednocześnie określił zobowiązanie w podatku od towarów i usług w kwocie 4.001,00 zł /wraz z odsetkami od 27 maja 1996 r./.

W uzasadnieniu Urząd Skarbowy podał, że w związku z tym, że z dniem 15 stycznia 1996 r. M.I. L. został wykreślony z rejestru podatników podatku VAT i nie dokonał ponownej rejestracji, zwrot ww. kwoty nie należy się. Zgodnie bowiem z art. 25 ust. 3 ustawy VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach zakupu nie stosuje się do podatników, którzy zostali wykreśleni z rejestru.

W świetle art. 33 ust. 1 cyt. ustawy w przypadku, gdy zostanie wystawiona faktura lub rachunek uproszczony z wykazaną kwotą podatku, istnieje obowiązek jego zapłaty także wówczas, gdy dana sprzedaż nie była objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona z podatku. Wobec tego podatnik jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT wykazanego w wystawionych w kwietniu 1996 r. fakturach i rachunkach uproszczonych w łącznej kwocie 4.001 zł.

Właściciel firmy "L.-B." I.M.L. w odwołaniu od decyzji wniósł o jej zmianę bądź uchylenie podnosząc, że w dniu 15 kwietnia 1996 r. I Urząd Skarbowy w B. wydał decyzję (...), od której pełnomocnicy firmy złożyli odwołanie. Ponieważ odwołanie w tamtej sprawie nie zostało rozpoznane, Urząd Skarbowy w tej sprawie może orzekać dopiero po rozpatrzeniu odwołania.

Decyzją z dnia 6 września 1996 r. Izba Skarbowa w B. zaskarżoną decyzję utrzymała w mocy uznając ją za prawidłową. Po dacie złożenia zgłoszenia VAT-Z ani podatnik L. ani jego pełnomocnicy nie dokonali ponownej rejestracji firmy jako podatnika podatku od towarów i usług, ani też nie sprostowali dokumentów VAT-Z. Podatnik wykreślony z rejestru, jak również podatnik, który nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego nie ma prawa do wystawiania i otrzymywania faktur, jak również do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego /art. 19 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz par. 36 i par. 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (...) - Dz.U. nr 154 poz. 797/. Ponieważ Przedsiębiorstwo wystawiło rachunki uproszczone i faktury VAT z naliczonym podatkiem, to zgodnie z art. 33 ustawy Urząd Skarbowy postąpił prawidłowo.

Strona 1/3