Nienaliczone odsetki od udzielonych bezprocentowych pożyczek zaliczyć należy do kategorii nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez pożyczkobiorcę.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego "A." Spółki z o.o. w S. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 12 lipca 1999 r. (...) w przedmiocie określenia podatku dochodowego od osób prawnych za 1996 rok oraz 1997 rok - oddala skargę.
Izba Skarbowa w B., decyzjami z dnia 12 lipca 1999 r. o (...) utrzymała w mocy decyzje Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w B., określające Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Handlowemu "A." Spółce z o.o. w S.:
I. - należny podatek dochodowy od osób prawnych za 1996 r. w kwocie 10.860 zł, w miejsce zadeklarowanego w kwocie 10.148 zł
- zaległość podatkową w podatku dochodowym od osób prawnych za 1996 r. w kwocie 712 zł
- wysokość odsetek od zaległości podatkowej na dzień wydania decyzji w kwocie 702,60 zł.
II. - należny podatek dochodowy od osób prawnych za 1997 r. w kwocie 29.022,50 zł w miejsce zadeklarowanego w kwocie 28.125 zł
- zaległość podatkową w podatku dochodowym od osób prawnych za 1997 r. w kwocie 897,50 zł
- wysokość odsetek od zaległości podatkowej na dzień wydania decyzji w kwocie 443,40 zł.
Izba Skarbowa podzieliła ustalenia i wnioski zawarte w decyzjach Inspektora Kontroli Skarbowej polegające na tym, że:
I. Spółka z o.o. "A." dokonała w 1996 roku zaniżenia przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych o kwotę 1.779,50 zł. Na ujawnione nieprawidłowości złożyły się dwa elementy, a mianowicie to, iż prezes i udziałowiec Spółki udzielił jej nieoprocentowanych pożyczek, zawierając stosowne umowy: dnia 8 lutego 1996 r. - w kwocie 7.000 zł, dnia 12 kwietnia 1996 r. - w kwocie 2.000 zł i dnia 1 września 1996 r. - w kwocie 3.000 zł. Organy oceniły, że zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ Spółka otrzymała nieodpłatne świadczenia, których wartość należało ocenić zgodnie z ceną jaka Spółka musiałaby zapłacić, gdyby chciała pozyskać taki kapitał na rynku na podobnych warunkach. Dokonano więc wyliczenia należnych odsetek na podstawie oprocentowania kredytów udzielanych podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym przez PBK SA Oddział w S., wyliczając należne odsetki od udzielonych pożyczek na kwotę 975,50 zł. Drugim elementem, zakwestionowanym przez organy podatkowe, było dokonanie podziału zysku netto Spółki za 1995 r. w kwocie 11.098 zł, na podstawie uchwały nr 1 Zgromadzenia Wspólników z 28 marca 1996 r., z przeznaczeniem pokrycia straty za 1994 r. oraz częściowego przelania ww. kwoty, tj. 6.366 zł na kapitał rezerwowy Spółki.
Zdaniem organów podatkowych, niewypłacenie zysku należnego udziałowcom Spółki, a pozostawienie kwoty 6.366 zł do dyspozycji Spółki, było wbrew art. 191 par. 1 Kodeksu handlowego i wypełniało przesłanki art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi pozostawiona kwota, stanowi nieodpłatne świadczenie. Wartość tego przysporzenia należało oceniać zgodnie z ceną, jaką Spółka musiałaby zapłacić w postaci odsetek, zaciągając kredyt bankowy. Inspektor dokonał wyliczenia odsetek na kwotę 804 zł posługując się informacją o wysokości oprocentowania kredytów udzielanych przez PBK Oddział w S.