Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Asesor WSA Ireneusz Fornalik Protokolant Małgorzata Kraus po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...], 2. odrzuca skargę w części obejmującej żądanie zasądzenia wynagrodzenia, premii i waloryzacji, 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu
Dyrektor Izby Celnej w T. decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. Nr 98 z 2000 r., poz. 1071 z późn. zm.) w związku z art. 25 ust. 1 pkt 8a, art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72 z 1999 r., poz. 802 z późn. zm.) po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją nr [...] z dnia [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w dniu 18.12.2002 r. Prokuratura Okręgowa w B. VI Wydział ds. Przestępczości Zorganizowanej skierowała do Sądu Rejonowego w B. akt oskarżenia (sygn. akt [...]) m.in. przeciwko S. S. o czyn z art. 231 § 1, art. 18 § 3 w związku z art. 270 § 1 oraz art. 91 § 1 Kodeksu karnego.
Organ zaznaczył, że w myśl art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy o Służbie Celnej funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w wypadku wniesienia aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa, ściganego z oskarżenia publicznego.
Mając na względzie treść powyższego aktu oskarżenia, w przedmiotowej sprawie zostały spełnione przesłanki wymagane do zwolnienia S. S. ze służby.
Ze względu na powyższe konieczne stało się zwolnienie wyżej wymienionego ze służby, co Dyrektor Izby Celnej w T. uczynił decyzją nr [...] z dnia [...].
W dniu 29.09.2003 r. do Izby Celnej w T. wpłynęło pismo S. S. zaskarżające w/w decyzję z wnioskiem o jej uchylenie.
W kontekście zarzutów podniesionych przez stronę Dyrektor Izby Celnej w T. zważył, co następuje.
Skarżący zarzuca kwestionowanej decyzji rażące naruszenie prawa stwierdzając jednocześnie, że wydana ona została bez podstawy prawnej.
Strona skarżącą sugeruje, że działanie Dyrektora polegające na zwolnieniu jej ze służby, w oparciu o przepis art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy o Służbie Celnej, stanowi działanie prawa wstecz.
Dla skarżącego przepis art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy o Służbie Celnej brzmi niejednoznacznie. Za celowe uznaje zastosowanie interpretacji jego treści zgodnej z zasadami, normami i wartościami Konstytucji.
S. S. kwestionuje także zasadność nadania zaskarżonej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.
W orzecznictwie sądowym utrwalił się pogląd, że rażące naruszenie prawa następuje wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że owa decyzja nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa.
Jako rażącego naruszenia prawa nie należy traktować błędów w wykładni prawa, ale przekroczenie prawa w sposób jasny i niedwuznaczny.
Zdaniem skarżącego za rażące naruszenie prawa należy uznać zastosowanie przepisu art. 25 ust. 1 pkt 8a w przypadku funkcjonariusza celnego, w stosunku do którego Prokuratura wniosła akt oskarżenia do Sądu przed dniem wejścia w życie tego przepisu.
Strona skarżąca sugeruje, że przedmiotowy przepis nie może mieć zastosowania wstecz, ponieważ ostatnia nowelizacja ustawy o Służbie Celnej nie zawiera przepisów przejściowych.