Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Czerwiński (spr.) Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Asesor WSA Ireneusz Fornalik Protokolant Elżbieta Brandt po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi "P." Spółka z o.o. w W. na decyzję Wojewody K.-P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie użytkowania nieruchomości oddala skargę
Wojewoda K.-P. decyzją z dnia [...] nr [...], po rozpatrzeniu odwołania S. Sp. z o.o. w W., uchylił w całości decyzję Starosty I. z dnia [...] znak: [...] o udzieleniu "P." Sp. z o.o. pozwolenia na użytkowanie Centrum Handlowego K. wraz z parkingiem, urządzeniami i infrastrukturą techniczną na działkach nr [...] i [...] w rejonie ulic [...] i [...] w I.
W uzasadnieniu decyzji wskazano m.in., że stosownie do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Bydgoszczy z dnia 14 lipca 2003 r. sygn. akt SA/Bd 1030/03 i zawartej w nim oceny prawnej, sprawę rozpoznano ponownie.
W orzeczeniu tym Sąd stwierdził, że dokonana przez inwestora zmiana rozwiązania komunikacyjnego w zakresie połączenia sieci dróg wewnątrz obiektu Centrum Handlowego K. z ulicą [...], polegającą na przesunięciu wjazdu o kilka metrów w stronę ulicy [...], zwężeniu pasa wjazdowego i zrównaniu z nim pasa wjazdowego z terenu Centrum, nie może być uznane za nieistotne odstępstwo od zatwierdzonego projektu budowlanego. Takie odstępstwo jest możliwe jedynie po uzyskaniu przez inwestora decyzji o zmianie pozwolenia na budowę. W przypadku naruszenia przepisu art. 36 a ust. 1 Prawa budowlanego, właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej ma obowiązek uchylić decyzję o pozwoleniu na budowę, a właściwy organ nadzoru budowlanego podjąć działania na podstawie art. 50 i 51 albo tylko art. 51 ust. 1 -3 Prawa budowlanego, jeżeli roboty budowlane zostały zakończone.
W ocenie Wojewody, Starosta I. wydając pozwolenie na użytkowanie przedmiotowego obiektu handlowego zrealizowanego z istotnym odstępstwem od warunków wydanego pozwolenia na budowę, bez jego zmiany i bez przeprowadzenia przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w I. postępowania przewidzianego w art. 51 ust. 4 Prawa budowlanego, naruszył art. 59 ust. 1 ustawy.
Skargę na powyższą decyzję złożył pełnomocnik P. Sp. z o.o. Zarzucił zaskarżonej decyzji, że została wydana z naruszeniem art.138 § 2 i 136 Kpa, z naruszeniem art. 36 a, 51 i 59 Prawa budowlanego i z naruszeniem art. 7, 77 i 80 Kpa i wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wskazał, że Wojewoda jako organ drugiej instancji działa jako organ merytoryczny i obowiązany był ponownie rozstrzygnąć sprawę, nie ograniczając się przy tym do kontroli decyzji organu I instancji. Rozstrzygając ponownie sprawę organ odwoławczy obowiązany jest usunąć naruszenie prawa materialnego i prawa procesowego. Skarżący wskazał na liczne orzeczenia NSA na ten temat i poglądy doktryny. Żaden z organów nie wskazał, że istnieją wątpliwości co do stanu faktycznego spowodowane naruszeniem art. 59 Prawa budowlanego, które uzasadniałyby przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, co mogłoby w konsekwencji uprawniać Wojewodę K.-P. do wydania decyzji kasacyjnej.