Naczelny Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Linska-Wawrzon, Asesor WSA Mirella Łent, Protokolant Jakub Jagodziński, po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2004 r. sprawy ze skargi H. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrosty wartości nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. na rzecz skarżącego H. B. kwotę 1500 zł (tysiącpięćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T., decyzją z dnia [...] Nr [...] po rozpatrzeniu odwołania H. B., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy L. z dnia [...] Nr [...] w sprawie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej nr [...] o powierzchni [...] w miejscowości R. na kwotę [...] zł.
Jako podstawę prawną wydania tej decyzji organ odwoławczy powołał art. 36 ust.3,4,5,9 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity: Dz. U. z 1999r., Nr15, poz.139 ze zm.) i wskazał, że zgodnie z uchwałą Rady Gminy L. z dnia [...] w sprawie zmiany planu zagospodarowania przestrzennego gminy L., przedmiotowa działka przeznaczona została pod funkcję związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej. W dniu 24 listopada 1999r. działka nr [...] została zbyta przez H. B., a tym samym spełnione zostały określone w art. 36 ust.3 w/w ustawy przesłanki do naliczenia opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że zaskarżona decyzja wydana została w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ I instancji, gdyż wcześniejsza decyzja Wójta Gminy L. w tym przedmiocie została uchylona decyzją SKO z dnia [...]. Odnosząc się do zarzutów odwołania stwierdzono, że podstawą naliczenia opłaty i określenia jej wysokości był operat szacunkowy, w którego sporządzeniu Komisja Odpowiedzialności Zawodowej przy Urzędzie Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast nie doszukała się błędów.
Decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego H. B. wnosząc o jej uchylenie. W skardze skarżący kwestionując prawidłowość ustalenia wysokości naliczonej opłaty podważył wiarygodność sporządzonego przez rzeczoznawcę operatu szacunkowego, który w jego ocenie nie bierze pod uwagę rynkowej wartości nieruchomości. Na poparcie tego zarzutu skarżący przedstawił operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego E. B., w którym wartość przedmiotowej nieruchomości oszacowano na kwotę [...] zł.
Powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżący wywodził, że ustawodawca wiąże skutek, o którym mowa w art.36 ust.3 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym z przysporzeniem majątkowym, uzyskaniem dodatkowych korzyści w razie zwiększenia się wartości nieruchomości. W przedmiotowej sprawie przesłanka ta nie została spełniona, gdyż skarżący w wyniku sprzedaży nieruchomości uzyskał cenę trzykrotnie niższą niż naliczona opłata. Żądanie zapłaty renty planistycznej jest w ocenie skarżącego również sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, gdyż spowoduje konieczność sprzedaży gospodarstwa rolnego, które jest jedynym źródłem jego utrzymania. Skarżący zarzucił również, że w niniejszej sprawie naruszone zostały przepisy procedury administracyjnej, a w szczególności art. 10 §1kpa przez to, że nie został on zawiadomiony o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie uiszczenia opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.