Przepisy tej ustawy przewidują bowiem możliwość zalegalizowania robót budowlanych rozpoczętych bez wymaganego pozwolenia na budowę. Do takiej legalizacji może dojść m.in. poprzez udzielenie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. Sytuację taką przewiduje wprost art. 51 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, który stosuje się, jak wynika z art. 50 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, także wówczas, gdy roboty budowlane prowadzone są bez wymaganego pozwolenia na budowę.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu przy udziale (...) sprawy ze skargi Mieczysława Ł. oraz Hanki G.-Ł. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia 11 września 2002 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ś. z dnia 26 lipca 2002 r. (...), (...).
Skarżący Mieczysław Ł. i Hanka G.-Ł. wnieśli skargę na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia 11 września 2002 r. (...), którą utrzymano w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ś. z dnia 26 lipca 2002 r. (...). Decyzją z dnia 26 lipca 2002 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ś., powołując się na art. 104 Kpa i art. 51 ust. 1a w zw. z art. 81 i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ udzielił "Prezesowi Zdzisławowi Z. PHU "A." ul. Sz. 6, 85-738 B." pozwolenia na wznowienie robót budowlanych wykonywanych przy remoncie budynku garażu usytuowanego na działce nr 1008 położonej przy ul. K. 21 w Ś., które zostały wstrzymane postanowieniem z dnia 13 maja 2002 r. Z akt sprawy wynika, że decyzja z dnia 26 lipca 2002 r. została podjęta w następujących okolicznościach:
11 lutego 2002 r. Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "A." Spółka z o.o. w B., za które działał Zdzisław Z., pismem z dnia 7 lutego 2002 r. zgłosiło zamiar wykonania robót budowlanych polegających na remoncie garaży zlokalizowanych na działce nr 1008 w Ś. przy ul. K. 21. Na skutek interwencji skarżącego Mieczysława Ł., współwłaściciela nieruchomości sąsiedniej, organ nadzoru budowlanego przeprowadził kontrolę zgłoszonych robót budowlanych i uznając, iż wymagają one pozwolenia na budowę postanowieniem z dnia 13 maja 2002 r. wstrzymał ich wykonywanie a decyzją z dnia 10 czerwca 2002 r. nakazał "Prezesowi Zdzisławowi Z. PHU "A." ul. Sz. 6, 85-738 B." przedłożyć w terminie do dnia 15 lipca 2002 r. projekt budowlany remontu, zaopiniowany przez rzeczoznawców do spraw BHP i spraw przeciwpożarowych, Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ś. i Konserwatora Służby Ochrony Zabytków Delegatura w B., zawierający inwentaryzację wykonanych robót wraz z oceną ich stanu technicznego i zgodności z obowiązującymi przepisami i Polskimi Normami oraz wskazanie pozostałych do wykonania robót. W dniu 15 lipca 2002 r. Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "A." Spółka z o.o. w B., za które działał Zdzisław Z., złożyło wymagany projekt wraz z opiniami i uzgodnieniami i w dniu 26 lipca 2002 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego podjął decyzję o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych.
Uzasadniając decyzję o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych wskazano na postanowienie z dnia 13 maja 2002 r. i na decyzję z dnia 10 czerwca 2002 r. Stwierdzono też, że dostarczony projekt budowlany i uzgodnienia dostosowane są do specyfiki i stopnia skomplikowania robót budowlanych. Jednocześnie uznano, że złożenie tego projektu i uzgodnień stanowi wykonanie obowiązku nałożonego decyzją z dnia 10 czerwca 2002 r.
Dwa odrębne odwołania od decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych wnieśli skarżący Mieczysław Ł. i Hanka G.-Ł. Oboje skarżący powołali się na to, że są współwłaścicielami nieruchomości sąsiedniej w stosunku do działki nr 1008. Twierdzili też, że remontowany budynek przylega do ściany stojącego na ich nieruchomości budynku, w którym znajduje się Dom Towarowy "H.". W związku z tym skarżąca wyrażała obawy dotyczące wpływu tej sytuacji na ich budynek, w szczególności na zawilgocenie i obciążenie jego ściany oraz podnosiła kwestię naruszenia własności, polegającego na dostawieniu ściany do ściany ich budynku i wykonaniu w niej wcięć przy zakładaniu opierzeń blacharskich. Skarżąca podnosiła też kwestię zgody właścicieli nieruchomości sąsiedniej na budowę przy granicy, wskazując, że w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia 26 marca 2001 r. stwierdzono, iż na postawienie ściany na granicy wymagana jest zgoda właściciela nieruchomości sąsiedniej. Skarżący z kolei podniósł, że remontowany budynek nie był garażem i obecny jego remont prowadzi do bezprawnej zmiany sposobu użytkowania. Nawiązał przy tym do warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać, jego zdaniem, garaże. Przykładowo wskazał na odległości od sąsiednich budynków, w których znajduje się otwór okienny oraz stosowanie elementów palnych i odpowiedniej wentylacji, podnosząc, że w jego budynku jest okno oraz, że w remontowanym budynku zastosowano drewniane łaty w konstrukcji dachu. Skarżący twierdził też, bez bliższego uzasadnienia, że podejmując zaskarżoną decyzję naruszono plan zagospodarowania przestrzennego. W końcu oboje skarżący podnieśli, że w remontowanym budynku był zawalony dach i częściowo ściany.