Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatkowe postępowanie, Podatek od towarów i usług
Tezy

Określenie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług ciążącego na rozwiązanej spółce cywilnej może nastąpić w ramach decyzji wydanej przeciwko obu byłym wspólnikom spółki cywilnej w trybie art. 115 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, orzekającej o odpowiedzialności wspólników spółki na jej zobowiązania. Adresatem decyzji są wszyscy wspólnicy rozwiązanej spółki decyzji.

Uzasadnienie strona 1/3

Urząd Skarbowy w G. na podstawie m.in. art. 107, art. 108 i art. 115 Ordynacji podatkowej, w decyzji z dnia 18 marca 2002 r. orzekł wobec Janiny F. o jej odpowiedzialności za zaległe zobowiązania podatkowe zlikwidowanej w dniu 31 grudnia 1999 r. spółki cywilnej jaką prowadziła wraz z Piotrem K. pod firmą G. s.c. w G., a powstałe w trakcie trwania spółki cywilnej i związane z prowadzoną działalnością gospodarczą z tytułu podatku od towarów i usług za okresy od lipca do grudnia 1998 r. i od stycznia do listopada 1999 r. w kwocie 28.127,40 zł, z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń pracowników ze stosunku pracy /PIT-4/ za miesiące od lipca do grudnia 1998 r. i od stycznia do sierpnia 1999 r. w kwocie 4.376,30 zł, należnego zaległego podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń współpracowników z umów zleceń /PIT-8B/ za lata 1997, 1998, 1999 w kwocie 8.787,10 zł /wraz z odsetkami/ oraz z tytułu kosztów prowadzonego na podstawie numeratywnie wskazanych 23 tytułów wykonawczych postępowań egzekucyjnych w kwocie 678,30 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, iż prowadzone w stosunku do spółki cywilnej postępowanie egzekucyjne /art. 1a pkt 12 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji/ okazało się bezskuteczne z uwagi na likwidację spółki z dniem 31 grudnia 1999 r. Zgodnie z art. 115 par. 1 Ordynacji podatkowej wspólnik spółki cywilnej odpowiada całym swym majątkiem solidarnie ze spółką i jej pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki i wspólników, wynikające z działalności spółki. Zaległości podatkowe podlegają zaspokojeniu z odrębnego osobistego majątku wspólnika. Odpowiedzialność osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika obejmują również koszty postępowania egzekucyjnego oraz odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych. Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 107-108 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy zobligowany jest, w każdy sytuacji stwierdzenia niewykonania zobowiązania podatkowego przez podatnika, płatnika czy inkasenta, do wydania decyzji o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich.

Od decyzji tej skarżąca złożyła odwołanie wnosząc o jego uchylenie, zarzucając pominięcie istotnych dla tej sprawy okoliczności faktycznych; ponadto jej odpowiedzialności sprzeciwiają się również zasady współżycia społecznego.

Izba Skarbowa w B. utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy poza częścią dot. odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej w podatku VAT oraz podatku dochodowym od osób fizycznych orzekając o ich wysokości. W uzasadnieniu organ odwoławczy podkreślając, iż ustawodawca, chroniąc wierzyciela przez skutkami utraty bytu prawnego przez dłużnika, czego konsekwencją jest niemożność prowadzenia wobec niego postępowania podatkowego, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej, zgodnie z art. 115 par. 3 Ordynacji podatkowej uchylił zasadę, iż orzeczenie o odpowiedzialności wspólnika lub byłego wspólnika spółki cywilnej winno być poprzedzone wydaniem w stosunku do pierwotnego dłużnika decyzji, o której mowa w art. 108 par. 2 Ordynacji podatkowej. Argumenty podnoszone przez skarżącą w toku postępowania jak i w odwołaniu m.in. w zakresie odstąpienia od orzekania o odpowiedzialności podatkowej z uwagi na zasady współżycia społecznego a to ze względu na brak wpływu na przerwanie działalności spółki cywilnej i utratę lokali, w których prowadzono działalność gastronomiczną, utrata władztwa nad majątkiem ruchomym, a tym samym na likwidację źródła dochodów, jakie przynosiła spółka G. zdaniem organu odwoławczego, nie mają w tej sprawie znaczenia. Argumentacja skarżącej mogła mieć taki wpływ pod rządami ustawy o zobowiązaniach podatkowych /art. 40 ust. 2/, ustawa ta jednak została uchylona z dniem 31 grudnia 1997 r. na mocy art. 343 par. 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Ordynacja podatkowa nie przewiduje negatywnych przesłanek odpowiedzialności osób trzecich, nie przewiduje też prawa osoby trzeciej do ubiegania się o wyłączenie lub ograniczenie jej odpowiedzialności ze względu na zasady współżycia społecznego.

Strona 1/3