W uzasadnieniu organ wskazał, że decyzją z dnia 2 grudnia 2002 r. Prezydent G., na wniosek współwłaścicieli ustalił wysokość odszkodowania. Podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość nieruchomości określona według stanu z dnia wejścia w życie ustawy Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, przy czym nie uwzględnia się wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego trwałymi nakładami poczynionymi po utracie przez osobę uprawnioną prawa do władania gruntem. Zgodnie z art. 130 ust. 2 i art. 134 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami za przejętą nieruchomość przysługuje odszkodowanie odpowiadające wartości rynkowej wywłaszczonej nieruchomości a ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego. Przy określeniu wartości rynkowej nieruchomości uwzględnia się w szczególności jej rodzaj, położenie, sposób użytkowania, przeznaczenie w planie miejscowym, stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej oraz ceny kształtujące się w obrocie takimi nieruchomościami.
Ustalając wysokość odszkodowania oparto się na operacie szacunkowym, w którym rzeczoznawca wszystkie te elementy uwzględnił.
Odnosząc się do zarzutu odwołujących się, co do wysokości odszkodowania stwierdzono, że skoro nieruchomość stała się własnością Skarbu Państwa w trybie art. 73 ustawy Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, to również odszkodowanie musi być ustalone w tym trybie. W tej sytuacji nie może być wiążąca dla organu odwoławczego deklaracja zawarta w piśmie Urzędu Miasta w G. z dnia 10 maja 2002 r., w której proponowano kwotę 10.000 zł jednocześnie zaznaczając, iż jest konieczna wycena rzeczoznawcy.
Organ odwoławczy wskazał także, iż odwołujący się nie wnieśli zastrzeżeń co do poprawności operatu pod względem formalnoprawnym W tej sytuacji orzeczenie organu I instancji było zgodne z prawem.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ewa W. i Grzegorz N. wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, wskazując na to, iż stosunki jakie wiązały strony w związku ze spornymi działkami były stosunkami cywilnoprawnymi. Została zawarta umowa, na mocy której właściciele działek zobowiązali się do przeniesienia własności tych działek, zaś Prezydent Miasta G. do zapłaty ceny - odszkodowania w kwocie 10.000 zł. Umowa ta została zawarta przed wejściem w życie ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Wywodzili także, iż ustawa ta nie powinna być w przedmiotowym wypadku stosowana. W związku z powyższym wysokość odszkodowania została ustalona wadliwie. Skarżący stali na stanowisku, iż ustalona pomiędzy stronami kwota 10.000 zł ma charakter wiążący. Ponadto podnieśli, iż nie mogli kwestionować operatu szacunkowego, gdyż nie został im przedstawiony.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie ponawiając argumentację faktyczną prawną uzasadnienia decyzji organu II instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: