Sprawa ze skargi na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w przedmiocie nałożenia obowiązku przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu budowlanego~1/
Tezy

Właściciel obiektu z zabudowanymi wyrobami zawierającymi azbest nie ma obowiązku sporządzać oceny warunków usunięcia wyrobów zawierających ten azbest /rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 1998 r. w sprawie sposobu bezpiecznego użytkowania oraz warunków usuwania wyrobów azbestowych - Dz.U. nr 138 poz. 895/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Radosława M. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia 6 stycznia 2003 r. (...) w przedmiocie nałożenia obowiązku przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu budowlanego

1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia 3 grudnia 2002 r. (...) w częściach dotyczących obowiązku przedstawienia oceny bezpiecznego użytkowania oraz warunków usuwania wyrobów zawierających azbest,

2/ oddala skargę w pozostałym zakresie, (...)

Uzasadnienie strona 1/3

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. decyzją z dnia 3 grudnia 2002 r. (...), powołując się na art. 62 ust. 3, art. 81 ust. 1 pkt 2 i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ oraz art. 104 Kpa nakazał skarżącemu Radosławowi M. dostarczenie oceny bezpiecznego użytkowania oraz warunków usuwania wyrobów zawierających azbest oraz ekspertyzy budowlano-konstrukcyjnej budynku mieszkalno-inwetarskiego położonego na działce nr 292 w Cz. Gmina O., co do wytrzymałości elementów konstrukcyjnych i bezpiecznego dalszego użytkowania budynku.

Uzasadniając decyzję organ stwierdził, że na skutek pisma skarżącego przekazanego Inspektorowi Nadzoru Budowlanego przez Urząd Gminy O., przeprowadzono w dniu 29 listopada 2002 r. oględziny budynku, w trakcie których ustalono, że budynek, którego dotyczy decyzja jest parterowy, nie podpiwniczony, z dachem dwuspadowym o konstrukcji drewnianej krytym płytami azbestowo-cementowymi. W jednej części budynku znajdują się dwa lokale mieszkalne, a w drugiej pomieszczenia inwentarskie. Mury zewnętrzne budynku, wykonane z różnego materiału w tym z pacy glinianej, są spękane od zewnątrz. Drewniany, belkowy strop międzykondygnacyjny w części mieszkalnej wypełniony jest polepą, od spodu obity deskami, trzciną i otynkowany. W pozostałej części budynku strop nie jest wypełniony. W części inwentarskiej belka podtrzymująca strop jest ugięta i podstemplowana. Nośne słupy konstrukcji więźby dachowej powiązane są liną stalową. Szczyt budynku wykazuje odchylenia. W pokryciu dachu z płyt azbestowo-cementowych widoczne są ubytki i nieszczelności oraz brak jest należytych opierzeń. Opisując wyniki oględzin zaznaczono, że jeden z lokali mieszkalnych nie został przeprowadzającym oględziny udostępniony. W uzasadnieniu decyzji organ administracji stwierdził też, że bezpośredniego zagrożenia katastrofą w części mieszkalnej nie stwierdzono. Następnie przytoczono treść przepisów art. 61 i art. 62 Prawa budowlanego oraz stwierdzono, że rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 1998 r. w sprawie sposobu bezpiecznego użytkowania oraz warunków usuwania wyrobów azbestowych /Dz.U. nr 138 poz. 895/ określa jakie winny być i w jakich terminach sporządzane oceny wymienione w sentencji decyzji. Zaznaczono przy tym, że oceny winny być sporządzone przez osoby posiadające odpowiednie przygotowanie techniczne. Wyjaśniono też, że przedłożenie ekspertyzy budowlano-konstrukcyjnej ma za zadanie jednoznacznie określić czy obiekt zagraża bezpieczeństwu zamieszkałym w budynku lokatorom.

W odwołaniu od opisanej decyzji skarżący podnosił, że na podstawie fragmentarycznych oględzin stwierdzono, że bezpośredniego zagrożenia katastrofą nie stwierdzono. Skarżący podkreślił przy tym, że w czasie oględzin nie istniała możliwość zapoznania się z częścią budynku. Następnie skarżący wywodził, że nałożenie na niego obowiązku wynikającego z art. 62 ust. 3 Prawa budowlanego nie jest zasadne, gdyż nie stwierdzono nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego lub jego części, mogącego spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska. Skarżący podnosił też, że nie miał możliwości wskazania swoich planów, co do dalszego użytkowania obiektu lub jego części. Jego zdaniem decyzja, co dalszych losów budynku powinna być pozostawiona właścicielowi. W związku z tym wskazał, że część mieszkalną zamierza w miarę posiadanych środków remontować, zaś inwentarską rozebrać.

Strona 1/3