Skarga Sławomira P. na decyzję Wojewody T. w przedmiocie ustalenia kandydata na nabywcę gruntów z Państwowego Funduszu Ziemi i na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Gminy L. , orzekając jednocześnie, zgodnie z art. 208 Kpa, od Wojewody T. zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Tezy

1. Jeżeli osoby ubiegające się o nabycie gruntów z Państwowego Funduszu Ziemi odpowiadają tej samej kolejności pierwszeństwa lub nie spełniają warunków określających kolejność pierwszeństwa ustalonego w par. 12 ust. 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/, przy ustalaniu kandydata na nabywcę organ administracji powinien ocenić zdolność gospodarstw tych osób do opłacalnej produkcji towarowej, uwzględniając ponadto w szczególności kwalifikacje kandydatów, ich warunki rodzinne, zamierzony rodzaj produkcji oraz obszar i położenie nabywanej nieruchomości w stosunku do obszaru i położenia gospodarstwa posiadanego, stosując odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 165 Kc.

2. Pominięcie w uzasadnieniu decyzji oceny okoliczności faktycznych, mogących mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, stwarza przesłankę do uznania naruszenia przez organ przepisów o postępowaniu administracyjnym w stopniu wywierającym istotny wpływ na wynik sprawy.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Sławomira P. na decyzję Wojewody T. z dnia 11 listopada 1980 r. w przedmiocie ustalenia kandydata na nabywcę gruntów z Państwowego Funduszu Ziemi i na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Gminy L. z dnia 1 października 1980 r., orzekając jednocześnie, zgodnie z art. 208 Kpa, od Wojewody T. zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia 1 października 1980 r. Naczelnik Gminy L. na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /Dz.U. nr 17 poz. 71 ze zm./, par. 13 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/ oraz art. 104 Kpa.:

1/ ustalił Teresę Z., zamieszkałą w O., kandydatem na nabywcę działki nr 583/3 o powierzchni 0,68 ha położonej w G.,

2/ odmówił Sławomirowi P. ustanowienia go kandydatem na nabywcę tejże działki.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Naczelnik Gminy L. stwierdził, że zarówno Teresa Z., jak i Sławomir P. złożyli wnioski o nabycie wyżej wymienionej działki gruntu. Komisja Rolna, będąca opiniodawczym czynnikiem społecznym, na posiedzeniu w dniu 29 września 1980 r. zaopiniowała pozytywnie wniosek Teresy Z., ponieważ gospodaruje ona prawidłowo, przedmiotowa działka leży w pobliżu jej gospodarstwa, co daje gwarancję należytego jej gospodarowania. Wniosek Sławomira P. Komisja Rolna zaopiniowała negatywnie, ponieważ nie wywiązuje się on z zapłaty podatku gruntowego i ma w nim "duże zaległości".

Decyzją z dnia 11 listopada 1980 r., nr WBG-GZ-4613/234/80, Dyrektor Wojewódzkiego Biura Geodezji i Terenów rolnych w T., działając z upoważnienia Wojewody T., zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. W uzasadnieniu powyższej decyzji podkreślono, że z przeprowadzonego postępowania i przedstawionych organowi administracji dokumentów wynika, że Sławomir P. jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,5 ha i po nabyciu gruntów z PFZ o powierzchni 0,60 ha nie osiągnąłby gospodarstwa o podstawowej normie obszarowej, tj. 8 ha użytków rolnych, a nadto, że nie wywiązuje się należycie ze swych zobowiązań wobec państwa, w związku z czym od 1977 r. z tytułu dzierżawionych gruntów i budynków PFZ powstało zadłużenie w wysokości 21.000 zł. Natomiast Teresa Z. jest właścicielem gospodarstwa o powierzchni 8,85 ha i po nabyciu wyżej wymienionej działki utworzy wraz z gruntami stanowiącymi obecnie jej własność gospodarstwo zdolne do produkcji towarowej /art. 163 par. 1 Kc w zw. z cytowanym par. 12 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r./. Grunty stanowiące przedmiot sprzedaży nie były w umownym użytkowaniu żadnego z ubiegających się o ich kupno rolników i dlatego brak jest podstaw prawnych do zmiany lub uchylenia decyzji organu I instancji.

Na powyższą ostateczną decyzję wydaną z upoważnienia Wojewody T. Sławomir P. wystąpił ze skargą do Naczelnego Sądu Administracyjnego - jak można wnioskować z jej treści - o uchylenie tej decyzji. Skarżący podnosi, że jest młodym rolnikiem, prowadzi hodowlę bydła, gospodarstwo jego jest objęte kontrolą użytkowości mlecznej, od dwóch lat bezskutecznie ubiega się kupno ziemi, przedmiotowa działka zaś przylega do jego gruntów i dlatego wydane decyzje są, jego zdaniem, krzywdzące.

Strona 1/4