Skarga Edmunda S. na decyzję Wojewody Słupskiego w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu ochrony gruntów rolnych przy zakupie działki budowlanej i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Naczelnika Gminy N.W.L. , a także, zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Słupskiego zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Tezy

1. Decyzja organu administracji państwowej, rozstrzygająca ponownie sprawę wcześniej rozstrzygniętą inną decyzją ostateczną tegoż organu, a nie stanowiąca o uchyleniu tej pierwotnej decyzji na podstawie odpowiednich przepisów Kpa, jest dotknięta wadą określoną w art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa /res iudicata/. 2. Postępowanie administracyjne wszczęte z naruszeniem zasady rei iudicatae po dniu 31 sierpnia 1980 r. jest nowym postępowaniem, a nie kontynuacją uprzedniego postępowania. Wyłącza to zastosowanie w sprawie art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./, chociażby pierwotne postępowanie było wszczęte przed dniem 1 września 1980 r.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Edmunda S. na decyzję Wojewody Słupskiego z dnia 22 stycznia 1981 r. w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu ochrony gruntów rolnych przy zakupie działki budowlanej i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Naczelnika Gminy N.W.L. z dnia 30 października 1980 r., a także, zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Słupskiego zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/5

Edmund S., zatrudniony w PGR w Z. od dnia 1 kwietnia 1974 r. w charakterze pracownika fizycznego w dziale produkcji zwierzęcej, podjął w 1979 r. za pośrednictwem zatrudniającego go przedsiębiorstwa starania o przydział działki budowlanej. W wyniku tych starań decyzją Naczelnika Gminy N.W.L. z dnia 13 lutego 1980 r., nr PR.70114/18/80, przydzielono mu działkę Nr 472/3 o powierzchni 0,09 ha z przeznaczeniem pod budowę domu mieszkalnego, położoną we wsi Ł. w obszarze zabudowanym, i ustalono ogólną cenę nabycia tej działki na kwotę 4.972 zł. W decyzji podkreślono, że działka nie stanowi gruntu ornego, ponieważ o przydział działki budowlanej. W wyniku tych starań decyzją Naczelnika Gminy N.W.L. z dnia 13 lurego 1980 r., nr PR.70114/18/80, przydzielono mu działkę Nr 472/3 o powierzchni 0,09 ha z przeznaczeniem pod budowę domu mieszkalnego, położoną we wsi Ł. w obszarze zabudowanym, i ustalono ogólną cenę nabycia tej działki na kwotę 4.972 zł. W decyzji podkreślono, że działka nie stanowi gruntu ornego, ponieważ znajdują się na niej pozostałości fundamentów po byłych zabudowaniach i dlatego zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249, ze zm./ odstąpiono od ustalenia i wymierzenia opłaty z tytułu nabycia gruntów rolnych na cele nierolnicze. Na podstawie tej decyzji w dniu 22 maja 1980 r. sporządzony został akt notarialny umowy sprzedaży nr rep. A/22/80 i Edmund S. uzyskał wpis do księgi wieczystej.

W wyniku przeprowadzonej kontroli w Urzędzie Gminy w N.W.L. w dniach 13-18 października 1980 r. m.in. zalecono ustalić Edmundowi S. jednorazową należność z tytułu nabycia gruntu rolnego z przeznaczeniem na cele nierolnicze, przewidzianą w art. 10 cyt. ustawy z dnia 26 października 1971 r. W związku z tym, decyzją z dnia 30 października 1980 r., nr RR.70151/7/80, Naczelnik Gminy N.W.L. - na podstawie art. 10 ust. 1 cyt. ustawy - ustalił Edmundowi S. jednorazową należność z tytułu nabycia działki nr 472/3 w wysokości 79.875 zł.

Od powyższej decyzji Edmund S. odwołał się do Wojewody Słupskiego, zarzucając niezasadne ustalenie opłaty z tytułu ochrony gruntów rolnych, grunty te bowiem - jak podnosił - nigdy nie były wykorzystywane na cele rolnicze; działka ta od czasów wojny była zabudowana i aż do 1978 r. zabudowania te były zamieszkiwane. Rozebrano je dopiero w 1979 r., z tym, że do chwili obecnej pozostały jeszcze fundamenty; po dokonaniu rozbiórki zabudowań działka nie była rekultywowana.

W dniu 16 grudnia 1980 r. Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych, zgodnie z par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 kwietnia 1956 r. w sprawie klasyfikacji gruntów /Dz.U. nr 19 poz. 97 ze zm./, dokonało aktualnej klasyfikacji gleboznawczej działki nr 472/3 i zgodnie z tabelą klas gruntów zaliczono ten teren do gruntów rolnych klasy V /poprzednio należały do klasy R.IV.b/. Decyzją z dnia 13 stycznia 1981 r., nr 74/24/81 Naczelnik Gminy N.W.L. zatwierdził zmianę klasyfikacji omawianego terenu. W związku z tym Wojewoda Słupski, decyzją z dnia 22 stycznia 1981 r., nr G.OTR-441/5/81, uchylił decyzję organu I instancji z dnia 30 października 1980 r., nr RR.70151/7/80, w części dotyczącej ustalenia Edmundowi S. należności w wysokości 79.875 zł z tytułu nabycia działki nr 472/3 na cele nierolnicze i ustalił jednorazową należność za tę działkę w kwocie 39.375 zł. W decyzji tej przyjęto - zgodnie z par. 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1977 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 33 poz. 145/ - stawkę 300.000 zł na 1 ha gruntów klasy V, przy czym z uwagi na to, że wieś Ł. znajduje się w regionie intensywnego rozwoju rolnictwa, podwyższono należność tę o 50 procent /zgodnie z par. 6 ust. 2 tego rozporządzenia w związku z załącznikiem nr 1 pkt 38/ i odliczono uiszczony uprzednio koszt wykupu działki w kwocie 1.125 zł.

Strona 1/5
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)