1. Art. 23 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 9 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 129 poz. 599/, w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
2. par. 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797/ w brzmieniu nadanym przez par. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 1996 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 157 poz. 805/, rozumiany w ten sposób, że "użytkowanie samochodu osobowego lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności do 500 kg na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze", polegające na trwałym korzystaniu z samochodu, konkretyzuje normę wyrażoną w art. 25 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 23 pkt 1 ustawy powołanej w punkcie 1, która wyłącza uprawnienie do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego określonego w art. 21 tej ustawy, jest zgodny z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Trybunał Konstytucyjny po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu, Ministra Finansów i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 23 czerwca 2003 r., pytania prawnego Sądu Najwyższego o zbadanie zgodności:
1/ art. 23 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. 1993 nr 11 poz. 50 ze zm./ z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
2/ par. 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. 1995 nr 154 poz. 797 ze zm./ z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
orzeka:
I 1.1. Sąd Najwyższy postanowieniem z 7 maja 2002 r. III RN 42/01 /Monitor Podatkowy 2002 nr 6 str. 2/, na podstawie art. 193 Konstytucji oraz art. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. nr 102 poz. 643 ze zm./ przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne co do zgodności art. 23 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.; dalej: ustawa o podatku od towarów i usług/ z art. 92 ust. 1 Konstytucji, a w razie twierdzącej odpowiedzi na to pytanie, także pytanie co do zgodności przepisu par. 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./ z art. 217 Konstytucji. Wprawdzie ww. rozporządzenie Ministra Finansów już nie obowiązuje, jednakże znajduje zastosowanie i podlega ocenie w związku z toczącym się przed Sądem Najwyższym postępowaniem /zainicjowanym rewizją nadzwyczajną Pierwszego Prezesa SN od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego/ i dlatego - w ocenie Sądu - zachodzą przesłanki do zbadania jego konstytucyjności przez Trybunał.
1.2. Pytanie prawne zostało sformułowane na tle następującego stanu faktycznego:
Urząd Skarbowy w G.-M. decyzją z 17 listopada 1998 r., (...) określił spółce Krzysztof S., Mirosław K. T. - Cz. s.c. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 1997 r. w kwocie 21.108 zł i zaległość w kwocie 2.136 zł oraz za miesiąc grudzień 1997 r. w wysokości 26.387 zł i zaległość w wysokości 62 zł. Nadto ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe zgodnie z art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług w łącznej kwocie 659,40 zł. Urząd Skarbowy ustalił, że podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie faktur VAT dotyczących obsługi finansowej związanej z umową clifingu samochodu osobowego za miesiące listopad i grudzień 1997 r. W ocenie Urzędu Skarbowego z przepisu par. 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym wyraźnie wynika, że usługobiorcy użytkującemu samochód osobowy na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu /raty/ i innych odpłatności wynikających z zawartej umowy.