Z brzmienia par. 6 ust. 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze /Dz.U. nr 132 poz. 877/ wynika w jednoznaczny sposób, że w określonej w tym przepisie sytuacji odległości o których mowa określa się indywidualnie w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w uzgodnieniu z właściwym państwowym inspektorem sanitarnym. Nie wyklucza to jednakże możliwości przedstawienia przez organ uwzględniający własnych propozycji w tym zakresie w przypadku, gdy określone w projekcie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu odleglości nie są akceptowane przez organ uzgadniający.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Pawła P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2004 r. IV SA 2543/02 w sprawie ze skargi Pawła P. na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 15 maja 2002 r. (...) w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu - oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 4 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę złożoną przez Pawła P. i uchylił postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 15 maja 2002 r. oraz utrzymane nim w mocy postanowienie (...) Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
Opisany w uzasadnieniu wyroku stan faktyczny przedstawia się następująco.
Pismem z dnia 21.01.2002 r. Urząd Gminy T. zwrócił się do Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. o uzgodnienie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla otwartego, żelbetonowego zbiornika na gnojowicę o poj. 667 m3 na działce nr 186 w C. Postanowieniem z dnia 14.03.2002 r. Wojewódzki Inspektor Sanitarny działając w trybie art. 132 Kpa zmienił swoje poprzednie postanowienie z dnia 5.03.2002 r. i uzgodnił pozytywnie proponowane odległości usytuowania zbiornika od obiektów budowlanych i granicy działek.
Na powyższe postanowienie wniósł zażalenie Paweł P. - sąsiad inwestora. Zakwestionował on usytuowanie zbiornika na płynne odchody zwierzęce od granicy jego działki, a także od obiektów budowlanych, których jest właścicielem oraz lokalizację zbiornika na terenie zalewowym rzeki P. Wskazał też, że inwestor może przedmiotowy zbiornik usytuować w głębi swojej działki. Dodał też, że inwestycja planowana jest na terenie chronionego krajobrazu Równiny K.
Postanowieniem z dnia 15.05.02 r. Główny Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Zdaniem organu odwoławczego, odległość planowanego zbiornika od otworów okiennych i drzwiowych pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz od granicy działki skarżącego są większe od minimalnych odległości określonych w par. 6 pkt 4 rozporządzenia z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze (...) /Dz.U. nr 132 poz. 877/. Dodał też, że zbiornik ten poprawi stan sanitarny i zmniejszy negatywny wpływ na środowisko.
W złożonej do Naczelnego Sądu Administracyjnego skardze, Paweł P. ponownie zarzucił, że planowany zbiornik ma być zlokalizowany zaledwie 10 m od jego granicy. Przesunięcie go na drugą stronę obory poprawiłoby nieco sytuację, Zbiornik o pojemności 667 m3 powinien być jego zdaniem projektowany jako zbiornik zamknięty. Zarzucił też naruszenie par. 11 i par. 12 cyt. rozporządzenia, nakładających na organy powinność uwzględnienia przeważających kierunków wiatrów.
Uwzględniając skargę i uchylając zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji Wojewódzki Sąd Administracyjny zauważył, że wymienione w par. 6 ust. 4 pkt 1 i 4 cyt. rozporządzenia minimalne odległości, odnoszą się do zbiorników o pojemności do 200 m3. Projektowany otwarty zbiornik ma mieć pojemność 667 m3. Skoro ma być ponad 3 razy większy, organ powinien wskazać dokładnie jaka jest ta odległość i wyjaśnić dlaczego taką odległość uważa za wystarczającą. Przepis par. 6 ust. 6 powołanego rozporządzenia pozwala na indywidualne określenie odległości takich zbiorników od obiektów budowlanych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w uzgodnieniu z właściwym państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym. Uznanie jednakże odległości za wystarczającą wymaga wyczerpującego uzasadnienia".