Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Mzyk /spr./, Sędziowie NSA Alicja Plucińska-Filipowicz, Joanna Runge-Lissowska, Protokolant Agnieszka Kwiatkowska, po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej PIE w W. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2003 r. sygn. akt I SA 3136/01 w sprawie ze skargi PIE w W. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 9 października 2001 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uwłaszczeniowej w części dot. odpłatności za nabytą własność budynków i urządzeń oddala skargę kasacyjną.
OSK 374/04
U z a s a d n i e n i e
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją (...) z dnia 9 października 2001 roku, po rozpatrzeniu wniosku PIE w W., na podstawie art. 127 par. 3 Kpa, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 10 lipca 2001 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji uwłaszczeniowej Wojewody Mazowieckiego z dnia 26 stycznia 2000 r. w części dotyczącej odpłatności za nabytą /w ramach uwłaszczenia PIE/ własność budynków położonych w W. przy ul. D. 44/50.
W uzasadnieniu decyzji Prezesa Urzędu przytoczono, że do uwłaszczenia jednostek badawczo rozwojowych mają zastosowanie: a/ przepis art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /przy czym uwłaszczenie następuje w trybie decyzyjnym z dniem 5 grudnia 1990 roku/, 2/ przepis art. 64 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach naukowo badawczych zaś uwłaszczenie następuje w postępowaniu cywilnoprawnym. Decyzja Wojewody M. z dnia 26 stycznia 2000 r. o uwłaszczeniu PIE wydana została na podstawie art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, który przewiduje odpłatność nabycia budynków, które nie zostały wzniesione ze środków własnych jednostki uwłaszczonej. Tym samym decyzja uwłaszczeniowa Wojewody M. odpowiada prawu. Z tych też względów, w ocenie Prezesa Urzędu, brak jest podstaw prawnych do stwierdzenia nieważności decyzji uwłaszczeniowej /jak to ustalono w decyzji z dnia 10 lipca 2001 r./ a także uwzględnienia wniosku PIE, zgłoszonego na podstawie art. 127 par. 3 Kpa o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 listopada 2003 roku, I SA 3136/01, oddalił skargę PIE w W. na ww. decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 9 października 2001 roku. W ocenie Sądu zarówno zaskarżona decyzja, jak i poprzedzająca ją decyzja z dnia 10 lipca 2001 r., są zgodne z prawem. Sąd podzielił stanowisko Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, że do uwłaszczenia jednostek badawczo rozwojowych ma zastosowanie zarówno przepis art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami jak i przepis art. 64 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach naukowo badawczych. Są to bowiem dwa odrębne tryby uwłaszczenia. W warunkach sprawy doszło do uwłaszczenia skarżącego z dniem 5 grudnia 1990 r., na podstawie art. art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, który to przepis odpowiada unormowaniu z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./. Wobec wystąpienia skutków prawnych z dniem 5 grudnia 1990 roku, brak jest podstaw do kwestionowania uwłaszczenia z mocy prawa. To zaś oznacza, że w sprawie nie ma zastosowania późniejsze unormowanie zawarte w przepisie art. 64 znowelizowanej ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach naukowo badawczych dotyczące, dotyczące innego terminu uwłaszczenia oraz innego trybu postępowania. Wszystkie te względy, zdaniem sądu uzasadniają oddalenie skargi.