Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska (spr.), Zbigniew Rausz, , Protokolant Agnieszka Kwiatkowska, po rozpoznaniu w dniu 22 września 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ryszarda T. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2003 r. sygn. akt II SA 1369/03 w sprawie ze skargi Ryszarda T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 marca 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej oddala skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 października 2003 r. w sprawie II SA 1369/03 oddalił skargę Ryszarda T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 marca 2003 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 24 stycznia 2003 r. wydaną na podstawie art. 156 par. 1, art. 157 par. 1 i art. 158 par. 1 Kpa, odmówił Ryszardowi T. stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Biura Kadr, Szkolenia i Rozwoju Zawodowego MSWiA (...), z dnia 23 stycznia 2001 r. w przedmiocie wypowiedzenia stosunku służbowego.
W uzasadnieniu decyzji podano m.in., iż oceniając stan faktyczny i prawny przedmiotowej sprawy, w świetle art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa uznano, że przepis art. 74 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /t.j. Dz.U. 1997 nr 10 poz. 55 ze zm./ pozwala Ministrowi Obrony Narodowej określić organ wojskowy, właściwy do zwalniania ze służby wojskowej żołnierzy zawodowych.
Na podstawie tego upoważnienia Minister Obrony Narodowej w rozporządzeniu z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych /Dz.U. nr 7 poz. 38/ przyznał Dyrektorowi Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego kompetencje do wypowiadania oficerom stosunków służbowych z przyczyn określonych w art. 78 ust. 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /par. 37 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia/, czyniąc go tym samym organem wojskowym w rozumieniu art. 74 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej.
Zgodnie z par. 163 ust. 2 pkt 3 tegoż rozporządzenia MON, kompetencje Dyrektora Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON przysługiwały w dniu wydania decyzji, w odniesieniu do żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Dyrektorowi Biura Kadr, Szkolenia i Rozwoju Zawodowego MSWiA.
W tej sytuacji nie stanowiło naruszenia prawa podpisanie decyzji o wypowiedzeniu oficerowi stosunku służbowego przez Dyrektora Biura Kadr, Szkolenia i Rozwoju Zawodowego MSWiA.
Oceniając, czy w powyższej sprawie wystąpiła przesłanka do stwierdzenia nieważności analizowanej decyzji, określona w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa stwierdzono, że przesłanka rażącego naruszenia prawa odnosi się do sytuacji, gdy podstawa do wydania decyzji istnieje, jednak rozstrzygnięcie zawarte w decyzji w sposób oczywisty odbiega od obiektywnie istniejącego i możliwego do zastosowania stanu prawnego. Ponadto o istnieniu tej przesłanki można mówić w sytuacji, gdy decyzja jest ewidentnie, w sposób niebudzący wątpliwości sprzeczna z wyraźnym przepisem prawa /wyrok NSA z 21.10.1992 r., V SA 86/92 i 436-466/92 - ONSA 1993 Nr 1 poz. 23/.