Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka, Sędziowie NSA Barbara Adamiak, Jan Paweł Tarno (spr.), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 25 października 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Szefa Służby Cywilnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 46/04 dotyczącego sprawy ze skargi R. T. na decyzję Szefa Służby Cywilnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej uchyla zaskarżony wyrok i przekazuję sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Wyrokiem z 27 maja 2004 r., II SA/Wa 46/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Szefa Służby Cywilnej z [...], nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Szefa Służby Cywilnej z [...], nr [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej. W uzasadnieniu sąd podniósł, że istota sprawy sprowadzała się do ustalenia, czy testy, kwestionariusze i zadania symulacyjne, wchodzące w skład materiałów służących do przeprowadzania konkursów na wyższe stanowiska w służbie cywilnej stanowią informację publiczną w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy. Z kolei art. 6 ustawy zawiera przykładowe wyliczenie informacji publicznych, pozwalające na zorientowanie się, jak to pojęcie rozumieć. W tej sytuacji, przy tak nieostrym określeniu pojęcia informacji publicznej, nieodzownym jest sięgnięcie do art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle powyższych przepisów i orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego informacje publiczną stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. Taki charakter ma również wiadomość niewytworzona przez podmioty publiczne, lecz odnosząca się do tych podmiotów.
W rozpatrywanej sprawie nie ulegało wątpliwości, że Szef Służby Cywilnej jest podmiotem obowiązanym do udostępnienia informacji publicznej w myśl art. 4 ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdyż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 z późn. zm.) jest centralnym organem administracji rządowej w sprawach służby cywilnej w zakresie określonym ustawą. Jednym z jego zadań jest bowiem, w myśl przepisów rozdz. 4 ustawy o służbie cywilnej i rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie sposobu organizowania i szczegółowych zasad przeprowadzania konkursów na wyższe stanowiska w służbie cywilnej, przeprowadzenie takich konkursów. Zgodnie z § 9 ww. rozporządzenia Szef Służby Cywilnej przekazuje zespołowi konkursowemu materiały służące przeprowadzeniu konkursu, zgodne z wymaganiami podanymi w ogłoszeniu o konkursie, zawierające w szczególności testy, pytania i zadania symulacyjne, określenie sposobu oceniania kandydatów, określenie czasu przeprowadzania poszczególnych etapów konkursu lub części sprawdzianu, jednakowe dla wszystkich kandydatów warunki dopuszczenia do udziału w kolejnym etapie konkursu lub części sprawdzianu.