Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz, Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Zbigniew Rausz ( spr. ), Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Marka G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 20 stycznia 2004 r. sygn. akt II SA/Lu 696/02 w sprawie ze skargi Marka G. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 11 kwietnia 2002 r. (...) w przedmiocie kary pieniężnej 1.oddala skargę kasacyjną; 2.zasądza od Marka G. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w B. kwotę 180 zł. /sto osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 20 stycznia 2004 r. II SA/Lu 696/02 uchylił decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 11 kwietnia 2002 r. (...) w części wymierzonej kary pieniężnej ponad kwotę 7.560 zł, w pozostałej części skargę oddalił.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że zaskarżoną decyzją Prezes Głównego Urzędu Ceł na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa i art. 13 ust. 2 pkt 3, ust. 2a i ust. 2b art. 40b ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./ oraz par. 5 ust. 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 1.04.1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia /Dz.U. nr 44 poz. 432/ utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w B. z 7.02.2002 r. (...). Organ odwoławczy podał, że podczas kontroli środka przewozowego - ciągnika z naczepą numer rejestracyjny (...), należącego do firmy "Usługi Transportowe w Kraju i Zagranicą" G. Marek wyjeżdżającego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przeprowadzonej w dniu 7.02.2002 r. przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego w B., dokonano pomiaru dynamicznego obciążenia osi pojazdu i jego masy całkowitej, w wyniku czego stwierdzono, iż nacisk na piątą oś przekracza dopuszczalną normę, zaś organowi celnemu nie przedstawiono zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego. W związku z powyższym decyzja z dnia 7.02.2002 r. Dyrektor Urzędu Celnego w B. ustalił i pobrał karę pieniężną w kwocie 14.280 zł za przejazd jednorazowy pojazdu nienormatywnego po drogach publicznych bez właściwego zezwolenia. Od decyzji tej strona wniosła odwołanie, w którym kwestionowała prawidłowość ważenia oraz sprawność urządzenia pomiarowego. Prezes Głównego Urzędu Ceł podniósł, że zgodnie z art. 13 ust. 2a ustawy o drogach publicznych, za przejazd po drogach publicznych pojazdów, o których mowa w ust. 2 pkt 3, bez zezwolenia określonego przepisami Prawa o ruchu drogowym lub niezgodnie z warunkami podanymi w zezwoleniu oraz za nie uiszczenie opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 4, pobiera się kary pieniężne. Art. 40b ust. 2 powyższej ustawy stanowi, że w razie przekroczenia dopuszczalnej masy, nacisków osi lub wymiarów pojazdów, urzędy celne pobierają opłaty drogowe i kary pieniężne ustalone zgodnie z art. 13 ust. 2b. Pobór kar pieniężnych przez organy celne ma charakter obligatoryjny. Zgodnie z par. 5 ust. 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia, dopuszczalny nacisk na oś składową osi wielokrotnej pojazdu, przy rozstawie osi 1,30 m, wynosi 80 KN. W sprawie tej nacisk na piątą oś wyniósł w trakcie ważenia 113,44 KN a więc 33,44 KN więcej niż wynosi dopuszczalna norma. Stosownie do treści art. 13 ust. 2b ustawy o drogach publicznych, wysokość kar pieniężnych, o których mowa w ust. 2a określa załącznik do ustawy. Według tego załącznika, za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, gdzie jest dopuszczony ruch pojazdów o naciskach osi do 100 KN, w wypadku przekroczenia nacisku osi składowej osi wielokrotnej ponad 100 KN do 112 KN, przy rozstawie osi powyżej 1,30 m, kara pieniężna wynosi 7,560 zł, zaś za każe przekroczenie o 8 KN ponad 112 KN dodatkowo 6.720 zł. W wypadku nacisku 113,44 KN na oś pojazdu kara pieniężna wynosi łącznie 14.280 zł /7.560 zł + 6.720 zł/. Czynności ważenia dokonano wagą samochodową do wyznaczania dynamicznego obciążenia osi pojazdów, znak fabryczny ASM 4301, znak typu RPT 98 233 posiadającą ważne świadectwo legalizacji z 31.10.2001 r. wydane przez Naczelnika Obwodowego Urzędu Miar w S. Wagi tego typu zostały zatwierdzone do wyznaczania dynamicznego obciążenia osi pojazdów przez Prezesa Głównego urzędu Miar na mocy decyzji (...) z dnia 14.09.1998 r. Urządzenie rejestrujące nie sygnalizowało błędów, w związku z czym należy uznać, że zarówno sam pomiar, jak i jego wynik są prawidłowe oraz zgodne ze stanem faktycznym. Nie było więc potrzeby wykonania powtórnego ważenia, zwłaszcza, że obecny przy czynnościach kontrolnych kierowca pojazdu nie wniósł uwag do sporządzonego w ich trakcie protokółu, a więc nie zakwestionował uzyskanych wyników. W ocenie organów nie można uznać za dowód w sprawie wyników ważenia dokonanego na terytorium Białorusi przez służby drogowe tego państwa. W chwili ważenia bowiem samochód znajdował się na terytorium innego kraju, proces ważenia odbywał się na podstawie przepisów prawnych tego państwa. Inne mogłyby być warunki atmosferyczne czy też stan techniczny pojazdu. Ważenia na terytorium Białorusi dokonano w dniu 8.02.2002 r. a więc dzień po czynnościach polskich organów celnych. Zaświadczenie o badaniach technicznych środka przewozowego dotyczy tylko jego stanu technicznego w związku z czym nie można ich w żaden sposób porównywać z wynikami ważenia dynamicznego przez organy celne w czasie kontroli pojazdu wyjeżdżającego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z podobnych względów nie można uznać jako dowodu w sprawie oświadczenia kierowcy pojazdu podlegającego ważeniu.