Przydział kwatery zastępczej, o której mowa w art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ dla żołnierza zawodowego i jego rodziny, otrzymującego na podstawie wcześniejszej decyzji świadczenie finansowe umożliwiające pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego, może nastąpić tylko na wniosek żołnierza zawodowego lub w przypadku braku tego wniosku, po spełnieniu warunku z art. 61 par. 2 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddziału Rejonowego w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 maja 2004 r. 3/II SA/Gd 3121/01 w sprawie ze skargi Grzegorza B. na decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - Oddziału Rejonowego w G. z dnia 8 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie przydziału kwatery zastępczej - oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 5 maja 2004 r. 3/II SA/Gd 3121/01 uwzględniając skargę Grzegorza B., uchylił decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - Oddziału Rejonowego w G. z 8 sierpnia 2001 r. i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji z 7 maja 2001 r. w przedmiocie przydzielenia kwatery zastępczej.
W uzasadnieniu wyroku Sąd powołał się na ustalenia organów, z których wynikało, iż por. Grzegorz B., pełniący zawodową służbę w jednostce wojskowej stacjonującej w H., oczekuje na przydział kwatery stałej od listopada 1998 r.
W lutym 1999 r. wystąpił z wnioskiem o wypłatę świadczenia umożliwiającego pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego.
Decyzją Dyrektora Oddziału Terenowego WAM przyznano mu świadczenie finansowe, pokrywające koszty najmu, od dnia 1 grudnia 2000 r. do 31 grudnia 2001 r., nie dłużej niż do dnia otrzymania osobnej kwatery stałej, kwatery zastępczej lub ekwiwalentu w zamian za rezygnację z kwatery.
Dyrektor Oddziału Terenowego WAM w G. decyzją z dnia 7 maja 2001 r., wydaną na podstawie art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP i par. 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie zakwaterowania tymczasowego oraz hoteli garnizonowych /Dz.U. nr 12 poz. 103/ przydzielił Grzegorzowi B. kwaterę zastępczą. Od decyzji tej odwołał się Grzegorz B., którego odwołanie nie zostało uwzględnione, gdyż organ odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ odwoławczy powołał się na przepisy art. 24 ust. 2 pkt 2, art. 49 ust. 1 pkt 1 lit. "a" i art. 50 ust. 3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych twierdząc, iż żołnierzowi zawodowemu przysługuje świadczenie finansowe na pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego tylko w sytuacji, gdy Agencja nie może przydzielić żołnierzowi odpowiedniej kwatery lub zapewnić tymczasowego zakwaterowania z rodziną /art. 49 ust. 1 pkt 1 lit. "a"/. Wobec możliwości przydzielenia por. Grzegorzowi B. kwatery zastępczej, Dyrektor Oddziału Terenowego zrealizował przesłanki przepisu art. 49 ust. 1 pkt 1 lit. "a", nie miał natomiast zastosowania przepis art. 52 ust. 2 ustawy, na który powołał się organ I instancji.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Grzegorz B. wniósł o przywrócenie prawa do świadczenia finansowego, zarzucając błędną wykładnię przepisów i wydanie decyzji o przydzieleniu kwatery zastępczej z naruszeniem przepisów rozporządzenia z dnia 2 lutego 1999 r. i rozporządzenia z dnia 28 kwietnia 2000 r.
Rozpatrując skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, iż prawo do kwatery wynika z art. 24 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, a realizuje się na wniosek żołnierza przez przydział kwatery, albo wypłacenie ekwiwalentu.
Do czasu realizacji prawa do kwatery, żołnierz ma prawo otrzymać świadczenie finansowe umożliwiajże pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego.