W decyzji o zwolnieniu żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej wskutek wypowiedzenia dokonanego przez organ wojskowy należy nie tylko określić termin /okres/ wypowiedzenia i początkowy jego bieg, lecz także wskazać ostatni dzień tego terminu /okresu/ jako datę zwolnienia ze służby - rozwiązania stosunku służbowego /art. 79 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych - Dz.U. 1997 nr 10 poz. 55 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Artura S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 czerwca 2001 r., (...) w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej - skargę oddala.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 4 października 2001 r., II SA 2065/01, na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, wystąpił do Prezesa Naczelnego sądu Administracyjnego o rozpoznanie sprawy w składzie siedmiu sędziów, z uwagi na występujące w sprawie wątpliwości prawne.
Wątpliwości te powstały na tle następującego stanu faktycznego:
Dowódca - Likwidator Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSWiA decyzją z dnia 8 marca 2000 r. wypowiedział Arturowi S. stosunek służbowy z uwagi na likwidację 3 Pułku Zabezpieczenia Inżynieryjnego, w którym Artur S. pełnił służbę wojskową i brak możliwości wyznaczenia go na stanowisko służbowe w innej jednostce wojskowej. Rozpoczęcie biegu wypowiedzenia określono na dzień 1 kwietnia 2000 r., a jego upływ na 31 grudnia 2000 r.
W następstwie tego wypowiedzenia Dowódca - Likwidator NJW MSWiA wydał decyzję z dnia 22 marca 2000 r. o zwolnieniu Artura S. z zawodowej służby wojskowej z dniem 31 grudnia 2000 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 29 maja 2000 r. utrzymał w mocy decyzję Dowódcy - Likwidatora NJW z dnia 22 marca 2000 r. o zwolnieniu ze służby. Na skutek skargi Artura S. na decyzję z dnia 29 maja 2000 r. o zwolnieniu Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 14 marca 2001 r., II SA 1777/00 uchylił tę decyzję MSWiA oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji o zwolnieniu skarżącego z zawodowej służby wojskowej przyjmując, że zostały one podjęte na podstawie nieostatecznej decyzji o wypowiedzeniu.
Kolejną decyzją z dnia 4 czerwca 2001 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy decyzję Dowódcy NJW z dnia 8 marca 2000 r. o wypowiedzeniu skarżącemu stosunku służbowego. Decyzja ta została zaskarżona przez Artura S. do NSA.
Dowódca - Likwidator Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSWiA decyzją z dnia 5 czerwca 2001 r., wydaną na podstawie art. 74 ust. 1, art. 75 ust. 1 pkt 7, art. 79 ust. 4, art. 90 ust. 2 w związku z art. 78 ust. 2 pkt 2 i art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /Dz.U. 1997 nr 10 poz. 55 ze zm./ oraz par. 122 ust. 2, par. 123 ust. 1 w związku z par. 163 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych /Dz.U. 1997 nr 7 poz. 38/ - zwolnił Artura S. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł go do rezerwy z dniem 30 czerwca 2001 r., z uwagi na upływ ustawowego terminu wypowiedzenia stosunku służbowego, dokonanego przez organ wojskowy. Po rozpoznaniu odwołania od decyzji z dnia 5 czerwca 2001 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 22 czerwca 2001 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Artur S. zaskarżył ostateczną decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 czerwca 2001 r. o zwolnieniu ze służby do Naczelnego Sądu Administracyjnego, domagając się jej uchylenia. Zarzucił m. in., iż decyzja ta narusza przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, a także art. 130 par. 2 Kpa oraz par. 137 ust. 1 i 2 rozporządzenia MON z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych.