Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w przedmiocie ustalenia rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza
Tezy

Przepis art. 30 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie daje wystarczających podstaw do przyjęcia normy pozwalającej na objęcie rozstrzygnięciem w decyzji zmieniającej okresu, w którym obowiązywała zmieniona decyzja o dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń do powietrza.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi (...) Zakładów Sodowych "J." S.A. w J. na decyzję Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 23 kwietnia 1999 r., (...) w przedmiocie ustalenia rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 24 lipca 2001 r. IV SA 927/99 wystąpił na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ o rozpoznanie przez skład siedmiu sędziów, z powodu występujących w sprawie istotnych wątpliwości prawnych, sprawy ze skargi (...) Zakładów Sodowych "J." S.A. w J. na decyzję Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 23 kwietnia 1999 r. (...) w przedmiocie ustalenia rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza.

Wątpliwości te sprowadzają się w swej istocie do tego, czy dopuszczalne jest uchylenie lub zmiana decyzji ustalającej rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ z mocą wsteczną, to jest nie od daty wydania nowej decyzji o dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń, lecz od daty wejścia w życie ustawy albo przepisów wykonawczych, zmieniających normy dotyczące ochrony powietrza.

W sprawie tej Wojewoda B. ostateczną decyzją z dnia 28 listopada 1997 r. (...), na podstawie na art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz przepisów rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 12 lutego 1990 r. w sprawie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem /Dz.U. nr 15 poz. 92/, ustalił dla (...) Zakładów Sodowych "J." S.A. w J. rodzaje i ilości substancji dopuszczonych do wprowadzania do powietrza łącznie i osobno dla każdego źródła emisji i emitora oraz warunki ich wprowadzania, a także uprawnienia do odprowadzania zanieczyszczeń do powietrza do dnia 31 grudnia 2001r., pod warunkami określonymi w tej decyzji. Ponadto zobowiązał użytkownika między innymi do przedłożenia szczegółowego harmonogramu działań zmierzających do ograniczenia emisji pyłu, amoniaku, dwutlenku siarki po 1999 r., kredy oraz ksylenu, w celu dotrzymania obowiązujących norm, w terminie do dnia 30 września 1998 r.

Wnioskiem z dnia 22 lutego 1999 r. (...) Zakłady Sodowe "J." S.A. wystąpiły do Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Wojewódzkiego w B., załączając "Studium ochrony powietrza atmosferycznego (...)" o wydanie nowej decyzji o dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń powietrza twierdząc, że decyzja z dnia 23 listopada 1997 r. jest dla Zakładów niekorzystna i naraża je na bardzo wysokie kary z powodu przekroczeń emisji tlenku węgla z urządzeń technologicznych. We wniosku tym zawarte jest także żądanie wydania nowej decyzji o dopuszczalnej emisji "z datą wejścia w życie" rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu /Dz.U. nr 55 poz. 355/.

Wojewoda K.-P. po rozpatrzeniu tego wniosku, decyzją z dnia 1 marca 1999 r., (...), wydaną na podstawie art. 155 Kpa i art. 30 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz wskazanych rozporządzeń, zmienił ostateczną decyzję Wojewody B. z dnia 28 listopada 1997 r. w ten sposób, że ustalił nowe rodzaje i ilości substancji dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza, łącznie i osobno dla każdego źródła emisji i emitora oraz warunki ich wprowadzenia, stosownie do wskazań zawartych w "Studium ochrony powietrza atmosferycznego dla (...) Zakładów Sodowych "J." S.A. w J., opracowanym przez Zakład Sozotechniki w B. Ponadto orzekł, że decyzja z dnia 28 listopada 1997 r. przestaje obowiązywać z dniem 1 marca 1999 r. W odwołaniu od tej decyzji Zakłady Sodowe "J." S.A. domagały się zmiany daty zakończenia obowiązywania poprzedniej decyzji z dnia 28 listopada 1997 r. twierdząc, że decyzja ta powinna przestać obowiązywać z dniem 13 maja 1998 r., to jest poczynając od daty wejścia w życie rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu. Uzasadnieniem dla wydania nowej decyzji o dopuszczalności emisji z datą wsteczną, zdaniem skarżących Zakładów, powinno być to, że z dniem 1 stycznia 1998 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 133 poz. 885/, czego konsekwencją była utrata mocy obowiązującej rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 12 lutego 1990 r. w sprawie ochrony powietrza przed zanieczyszczaniem /Dz.U. nr 15 poz. 92/. W powołanym nowym rozporządzeniu z dnia 28 kwietnia 1997 r. dopuszczalne normy stężenia tlenku węgla w powietrzu zostały zwiększone pięciokrotnie w stosunku do poprzednich norm. Na skutek zmiany tych przepisów decyzja Wojewody B. z dnia 28 listopada 1997 r. stała się dla strony skarżącej niekorzystna ze względu na naliczanie większych kar za przekroczenie dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń do powietrza, aniżeli wynikałoby to z unormowań zawartych w nowym rozporządzeniu. Dlatego skarżące Zakłady na początku 1998 r. zamierzały złożyć wniosek o zmianę decyzji z 1997 r., jednakże zostały poinformowane pismem Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Wojewódzkiego w B. z dnia 2 lutego 1998 r., że w związku ze zmianą przepisów prawnych i brakiem aktów wykonawczych nie będzie rozpatrywana dokumentacja nie spełniająca wymogów i norm, które zawarte będą w nowych rozporządzeniach wykonawczych. Brak możliwości zmiany w 1998 r. decyzji o dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń do powietrza był z kolei przyczyną wymierzenia Zakładom kary za przekroczenie dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń do powietrza w roku 1998 /decyzja z dnia 23 marca 1999 r. (...)/, co naraziło Zakłady na utratę zysku w kwocie naliczonych niesłusznie kar. Okoliczności te wskazują, zdaniem Zakładów, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem art. 6-7 Kpa oraz art. 29-30 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska, na skutek zwłoki Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w wydaniu przepisów wykonawczych do ustawy.

Strona 1/4