Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Sędziowie: Asesor WSA Marta Pająkiewicz - Kremis, Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, po rozpoznaniu w Wydziale IV w trybie uproszczonym w dniu 24 marca 2022 r. sprawy ze skargi R. S. na bezczynność Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu w przedmiocie postępowania w sprawie prowadzenia robót budowalnych bez pozwolenia I. stwierdza bezczynność Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu w postępowaniu w sprawie prowadzenia robót budowalnych bez pozwolenia; II. stwierdza, że bezczynność Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. umarza postępowanie w przedmiocie zobowiązania Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu do załatwienia sprawy; IV. oddala dalej idącą skargę; V. zasądza od Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu na rzecz skarżącego R. S. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postepowania sądowego.
Przedmiotem skargi R. S. jest bezczynność Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu w przedmiocie postępowania w sprawie prowadzenia robót budowalnych bez pozwolenia.
Jak wynikało z akt sprawy Skarżący w dniu 3 sierpnia 2021 r. złożył skargę na bezczynność organu w rozpoznaniu jego sprawy (znak [...]). Wnioskował o zobowiązanie Kierownika Delegatury w Jeleniej Górze Dolnośląskiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu do rozpatrzenia sprawy w terminie 14 dni; stwierdzenia, że organ dopuścił się przewlekłości przy rozpoznaniu sprawy; przyznanie od organu na rzecz Skarżącego sumy pieniężnej w kwocie 1.000 zł oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu wyjaśnił, że bez pozwolenia konserwatorskiego wybudowano w 1997 r. gazociąg i fakt ten jest znany organowi. Obecny Kierownik Delegatury w Jeleniej Górze Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu ma o tym wiedzę od dnia 7 stycznia 2020 r., czego dowodzi wskazane w skardze pismo. W dniu 16 czerwca 2020 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego za zasadny uznał zarzut niepodjęcia przez organ wymaganych działań w sprawie budowy gazociągu i zobowiązał do ich wykonania. Pomimo tego nie dokonano żadnych ustaleń i w dniu 20 lipca 2020 r. organ umorzył postępowanie. W dnu 30 grudnia 2020 r. Narodowy Instytut Dziedzictwa Oddział Terenowy wydał opinię stwierdzająca, że sporny gazociąg wzniesiony nad działką Strony oszpeca historycznie chronione otoczenie, w tym dom Strony wybudowany na początku XX wieku. W dniu 2 lutego 2021 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uchylił decyzję umarzającą postępowanie, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. Zaś w dniu 19 kwietnia 2021 r. organ administracji zawiadomił Skarżącego o możliwości składania wniosków i uwag. Jednocześnie przedłużył termin prowadzenia postępowania do dnia 28 maja 2021 r. uzasadniając to zapewnieniem stronom możliwość wypowiedzenia się w sprawie. W podanym terminie organ nie zakończył postępowania. Skarżący stwierdzał, że organ ma wiedzę o faktach i dowodach istotnych w sprawie, zatem sprawa winna być załatwiona w terminie przewidzianym w art. 35 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego. Uzasadnia to skargę i wnioski w niej zwarte, zaś względy prewencji indywidualnej nakazują zasądzenie żądanej kwoty, gdyż powodu wydłużenia postępowania można upatrywać tylko w umyślnym niewykonaniu obowiązków pracowniczych przez osobę prowadzącą postępowanie i je nadzorującą. Końcowo Skarżący wskazał, że w dniu 21 lipca 2021 r. złożył ponaglenie, bezskutecznie.
W odpowiedzi na skargę organ uznał zarzuty Strony za bezzasadne. Opisując okoliczności faktyczne sprawy wskazał, że Strona w trybie wnioskowym w dniu 7 grudnia 2019 r. złożyła pismo o udzielenie informacji dotyczącej pozwolenia konserwatorskiego na prowadzenie robót budowalnych dotyczących konstrukcji nadziemnego przejścia gazociągu nad potokiem B. (działka nr [...]) w Szklarskiej Porębie. W odpowiedzi z dnia 7 stycznia 2020 r. organ poinformował, że nie wydawano żadnych pozwoleń konserwatorskich w tym zakresie.