Sprawa ze skargi T. T. na przewlekłość postępowania Marszałka Województwa D. w przedmiocie przyznania prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego na okres zasiłkowy 2014/2015 (nr [...])
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w Wydziale IV w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 listopada 2017 r. sprawy ze skargi T. T. na przewlekłość postępowania Marszałka Województwa D. w przedmiocie przyznania prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego na okres zasiłkowy 2014/2015 (nr [...]) I. zobowiązuje Marszałka Województwa D. do rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 23 lutego 2015 r. w terminie 30 dni od dnia doręczenia prawomocnego odpisu wyroku wraz z aktami administracyjnymi; II. stwierdza, że Marszałek Województwa D. dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, które miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. przyznaje od Marszałka Województwa D. na rzecz skarżącego sumę pieniężną w kwocie 1000 (słownie: jeden tysiąc) złotych; IV. dalej idącą skargę oddala; V. zasądza od Marszałka Województwa D. na rzecz skarżącego kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Marszałek Województwa
Uzasadnienie strona 1/15

T. T. (zwany w dalszej części uzasadnienia stroną lub skarżącym) pismem z dnia 12 lipca 2017 r., za pośrednictwem Marszałka Województwa D. (zwanego dalej organem lub Marszałkiem) wniósł do tut. Sądu skargę na bezczynność oraz przewlekłe prowadzenie postępowania przez Marszałka w sprawie o przyznanie skarżącemu prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego za okres od dnia 10 listopada 2010 r., a także świadczenia wychowawczego za okres od dnia 1 kwietnia 2016 r., zarzucając przy tym naruszenie następujących przepisów prawa:

1) art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. poprzez naruszenie zasady prawdy obiektywnej polegające na niezałatwieniu sprawy na podstawie ustalonego stanu faktycznego oraz zebranego materiału dowodowego, z uwzględnieniem słusznego interesu skarżącego oraz jego małoletnich dzieci,

2) art. 8, art. 9 oraz art. 11 k.p.a. poprzez prowadzenie postępowania i wydanie orzeczenia niezgodnego z zasadą pogłębiania zaufania, udzielania informacji oraz wyjaśniania zasadności zastosowanych przesłanek,

3) art. 12 k.p.a. poprzez przewlekłe i niewnikliwe prowadzenie postępowania ze szkodą dla skarżącego oraz jego małoletnich dzieci, polegające na nieustaleniu w wyznaczonym terminie prawa do świadczeń rodzinnych oraz świadczenia wychowawczego,

4) art. 35 i art. 36 k.p.a. poprzez rażące przekroczenie terminów załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym,

5) art. 104 k.p.a. poprzez nierozpoznanie istoty sprawy oraz jej niezałatwienie w drodze decyzji administracyjnej,

6) art. 106 k.p.a. poprzez bezzasadne uzależnienie wydania decyzji w sprawie od zajęcia stanowiska przez n.

organ socjalny, co skutkowało niezałatwieniem sprawy w wyznaczonym terminie, a tym samym przyczyniło się do przewlekłego prowadzenia postępowania.

Skarżący, zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika, na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie t. jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej w skrócie jako u.p.p.s.a.) wniósł o:

1) stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności oraz przewlekłego prowadzenia postępowania z rażącym naruszeniem prawa,

2) zobowiązania organu do wydania decyzji w terminie 1 miesiąca od dnia wydania wyroku, w przedmiocie:

a) prawa skarżącego do świadczeń rodzinnych w postaci zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego, począwszy od dnia złożenia przez niego pierwszego wniosku o ustalenie tego prawa, tj. od dnia 10 listopada 2010 r.,

b) prawa skarżącego do świadczenia wychowawczego, począwszy od dnia złożenia przez niego wniosku o ustalenie tego prawa, tj. od dnia 1 kwietnia 2016 r., ewentualnie, na podstawie art. 149 § 1b u.p.p.s.a., o:

c) stwierdzenie istnienia po stronie skarżącego prawa do świadczeń rodzinnych w postaci zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego, począwszy od dnia złożenia przez niego pierwszego wniosku o ustalenie tego prawa, tj. od dnia 10 listopada 2010 r.,

Strona 1/15
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Marszałek Województwa