Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Szymańska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Teresa Zyglewska Sędzia WSA Aneta Dąbrowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 10 października 2016 r. sprawy ze skargi P. P. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta [...] w rozpoznaniu wniosku o ustalenie warunków zabudowy 1. zobowiązuje Prezydenta [...] do rozpatrzenia wniosku P. P. z dnia [...] stycznia 2016 r. o ustalenie warunków zabudowy w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi sprawy; 2. stwierdza, że Prezydent [...] dopuścił się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania w rozpatrzeniu wniosku, o którym mowa w pkt 1 wyroku; 3. stwierdza, że bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta [...] nie miały miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 4. oddala skargę w pozostałym zakresie; 5. zasądza od Prezydenta [...] na rzecz skarżącego P. P. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 29 kwietnia 2016r. P. P. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania administracyjnego prowadzonego przez Prezydenta [...] w sprawie rozpatrzenia wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu zabudowy mieszkalno-usługowej z infrastrukturą, wjazdem, urządzeniem terenu i garażem podziemnym na działkach nr ew. [...] i [...] w obrębie [...]. Skarga wnosi o zobowiązanie Prezydenta [...] do wydania "odpowiedniego" aktu administracyjnego w terminie 14 dni, dokonanie kontroli przewlekłości postępowania, orzeczenie, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Skarżący wnosi także o wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy został wniesiony do organu w dniu [...] stycznia 2016r. Organ wszczął postępowanie, a następnie pismem z dnia 16 lutego 2016r. zwrócił się z prośbą do Wydziału Planowania Miejscowego Biura Architektury i Planowania Przestrzennego Urzędu [...] o zajęcie stanowiska (uzgodnienie) czy planowana inwestycja nie będzie kolidować z projektem planu miejscowego, będącego w toku procedury planistycznej.
Z kolei skarżący złożył zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...]. Zażalenie nie zostało do daty wniesienia skargi rozpoznane.
Zdaniem skarżącego organ naruszył art. 35 § 3 k.p.a., art. 8 k.p.a. i art. 12 k.p.a. Organ nie wyznaczył terminu do załatwienia sprawy, nie podał przyczyny niedochowania terminu. Ponadto zdaniem skarżącego nie istnieje podstawa prawna do uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy pod kątem zgodności z projektem planu miejscowego z Wydziałem Planowania Przestrzennego Urzędu [...].
Z akt administracyjnych wynika, że Prezydent [...] postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2016r. nr [...] zawiesił postępowanie w sprawie warunków zabudowy na podstawie art. 123 § 1 k.p.a., art. 101 § 1 k.p.a. w zw. z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 2015r, poz. 199 ze zm.) dalej "u.p.z.p.". Prezydent stwierdził, że przedmiotowy teren objęty jest projektem planu miejscowego rejonu ul. [...] (uchwała nr [...] Rady [...] z [...] maja 2014r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ul. [...]). Organ I instancji stwierdził, że proponowany rodzaj zabudowy w decyzji o warunkach zabudowy pozostaje w sprzeczności z projektem planu miejscowego dla tego obszaru.