Ocena, czy istnieją przesłanki nadania decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności, należy do organu, który wydał decyzję. Jednakże gdy organ stwierdzi, że istnieją przesłanki określone w art. 108 § 1 k.p.a., wówczas obowiązany jest nadać decyzji rygor natychmiastowej wykonalności, która wymaga uzasadnienia w decyzji. Ponieważ art. 108 k.p.a. przewiduje wyjątek od zasady niewykonywania decyzji nieostatecznych, przesłanki uzasadniające taki rygor muszą być poddawane ścisłej wykładni (wyrok NSA z 30 czerwca 2006 r., I OSK 116/06, LEX nr 266225).
W okolicznościach przedmiotowej sprawy nie budzi wątpliwości, że skarżący pismem z 10 października 2016 r. złożył odwołanie od decyzji RDOŚ w [...] z [...] września 2016 r. Pismem z 25 października 2016 r. uzupełnił odwołanie wnosząc jednocześnie o uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności nadanego w punkcie IV ww. decyzji. Zatem wniosek skarżącego o uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności zawartego w decyzji został sformułowany w odwołaniu i stanowi jego część. Treść wniosku skarżącego w powyższym zakresie nie budzi wątpliwości.
Wniosek o uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności zawartego w decyzji, czyli jak wnosi skarżący rozpoznanie odwołania na nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności, może być rozpatrzony wyłącznie w toku postępowania odwoławczego i nie może zmierzać do uchylenia decyzji jako takiej w całości (por. wyrok NSA z 15 lipca 2010 r. II OSK 1134/09, LEX nr 597140).
W przedmiotowej sprawie rygor natychmiastowej wykonalności został nadany decyzji w chwili jej wydania (art. 108 § 1 k.p.a.). W doktrynie przyjmuje się, tak jak to wskazał organ, że rozstrzygnięcie organu administracji publicznej w sprawie nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, jeżeli rygor ten jest nadawany w chwili wydania decyzji, stanowi jej składnik. Z tego względu rozstrzygnięcie to nie może być przedmiotem "osobnego zażalenia". Jednocześnie w piśmiennictwie wskazuje się, że brak przeszkód, aby przedmiotem odwołania od decyzji uczynić jedynie rozstrzygnięcie w sprawie nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności (W. Dawidowicz, Postępowanie administracyjne, 1983, s. 209).
Powyższe wskazuje, że wbrew zarzutowi skarżącego, Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska nie pozostaje w przedmiotowej sprawie w bezczynności w rozpoznaniu odwołania na nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności.
Przywołany w skardze wyrok NSA z 7 lutego 2012 r. wydany w sprawie II OSK 2562/11 dotyczy innego stanu faktycznego niż w przedmiotowej sprawie, gdyż wniosek o uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności został zawarty w zażaleniu, obok którego wniesione zostało również odwołanie od decyzji. Zarówno z wyroku NSA z 7 lutego 2012 r., II OSK 2562/11, jak i wyroku WSA w Warszawie z 7 października 2010 r., VI! SAB/Wa 117/11 wynika, że rozpoznając zażalenie organ powinien umorzyć postępowanie zażaleniowe jako bezprzedmiotowe, a żądanie zawarte w zażaleniu dot. uchylenia rygoru natychmiastowej wykonalności rozpoznać razem z wniesionym odwołaniem od decyzji organu I instancji.
Z tych wszystkich względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku. Jednocześnie sprawa została rozpoznana w trybie uproszczonym na podstawie art. 119 pkt 4 P.p.s.a.