Sprawa ze skargi na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) Sędziowie WSA Donata Starosta WSA Anna Jarosz Protokolant St. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04 września 2014 r. sprawy ze skargi R.w R. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej 1. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu lub dokonania czynności; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala wniosek o wymierzenie organowi grzywny; 4. zasądza od Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. na rzecz R. w R. kwotę 100 (sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/9

Pismem z dnia [...] kwietnia 2014 r. Rada [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Poznaniu skargę na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. poprzez nieudostępnienie informacji publicznej.

Skarga została wniesiona w następującym stanie faktycznym sprawy.

W dniu [...] lutego 2014 r. (data wpływu do organu) Rada [...]złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. wnioski ([...]), o udzielenie informacji publicznej.

Pismem z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] organ zwrócił się do Rady [...] z prośbą o przesłanie pełnomocnictwa udzielonego T. L. do występowania w jej imieniu.

Pismem z dnia [...] marca 2014 r. wnioskodawca podniósła, iż żądanie przesłania oryginałów wniosku jak i pełnomocnictwa jest pozbawione podstaw prawnych.

Pismem z dnia [...] marca 2014 r. organ wezwał T. L. do przedłożenia w terminie 7 dni pełnomocnictwa do działania w imieniu Rady [...].

Pismem z dnia [...] kwietnia 2014 r. Rada [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Poznaniu skargę na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. poprzez nieudostępnienie informacji publicznej zarzucając organowi naruszenie art. 7, art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 1 ust. 1, art. 6 ust. 1 pkt 2, 3 i 4, art. 10 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.).

Wskazując na powyższe strona wniosła o zobowiązanie organu do udzielenia w terminie 14 dni odpowiedzi na wnioski o udostępnienie informacji publicznej.

W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w K., po upływie maksymalnego terminu na udzielenie informacji publicznej, wystosował do skarżącej pismo znak [...] z dnia [...] marca 2014 r.. Skarżąca podniosła, iż organ zamiast udzielenia informacji publicznej albo odmowy udzielenia takiej informacji, zażądał pełnomocnictw do reprezentowania Rady Sekcji Krajowej przez osobę, która podpisała pisma oraz przesłania "oryginałów wniosków o udzielenie informacji publicznej" - nie wskazał przy tym podstawy takich żądań, ani też celu wezwania.

Skarżąca wskazała, iż Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 grudnia 2012 r., sygn. I OSK 2033/12 wyjaśnił, że zarówno sąd, jak i organ nie miał w niniejszej sprawie obowiązku zbadania czy wnioskodawca posiadał kompetencje do występowania do organu o udzielenie informacji publicznej we własnym imieniu. Nawet, jeśli Sekcja [...] w W. nie posiada ani osobowości prawnej, ani też zdolności sądowej, to osoby podpisane w imieniu tego podmiotu jako wnioskodawcy mogą występować jednocześnie o udostępnienie informacji publicznej, a także wnieść skargę na bezczynność organu w tym przedmiocie.

Strona 1/9