Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędzia WSA Renata Siudyka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Międzyzakładowej Organizacji Związkowej A na bezczynność Dyrektora Zespołu Szkół [...] w T. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności; 2) stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) umarza postępowanie sądowe w pozostałym zakresie; 4) zasądza od Dyrektora Zespołu Szkół [...] w T. na rzecz strony skarżącej kwotę 100,00 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W skardze z dnia 28 stycznia 2016 roku na bezczynność Dyrektora Zespołu Szkół [...] w T. w przedmiocie informacji publicznej, skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - Międzyzakładowa Organizacja Związkowa A, (dalej: wnioskodawca, Związek, Organizacja Związkowa), wniosła o:
1) zobowiązanie organu do "niezwłocznego udostępnienia imiennej listy nauczycieli wraz z przyznanymi im dodatkami motywacyjnymi w roku szkolnym 2015/2016",
2) zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącego wg norm przepisanych.
W ocenie autora skargi bezczynność polegała na nieudostępnieniu wnioskodawcy - na skutek jego wniosku - informacji publicznej w zakreślonych w nim granicach.
Uzasadniając skargę strona skarżąca przedstawiła w niej przebieg zdarzeń poprzedzających jej złożenie wraz z ich oceną prawną. W tych ramach - jej autor - odnotował, że Związek pismem z dnia 12 listopada 2015 roku zwrócił się do Dyrektora Zespołu Szkół [...] w T. o udostępnienie informacji publicznej zawierającej imienny wykaz nauczycieli zatrudnionych w tej Szkole wraz z podaniem wysokości dodatku motywacyjnego przyznanego każdemu nauczycielowi w roku szkolnym 2015/2016. Zaakcentował, że w wielu szkołach wszystkich typów nie wszyscy nauczyciele otrzymują dodatek motywacyjny, co - na co także zwrócił uwagę - jest niezgodne z art. 30 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela (tekst jedn. Dz.U. z 2014 roku, poz. 191 ze zm.).
Tymczasem - jak zaznaczył - wniosek nie został w pełni rozpoznany, gdyż Związek: nie otrzymał odpowiedzi na wyrażone we wniosku żądanie, jak również nie został zawiadomiony, że nie ma podstawy prawnej do udzielenia informacji publicznej, gdyż żądana informacja taką nie jest oraz nie otrzymał decyzji odmownej dotyczącej odmowy udostępnienia informacji publicznej, a także nie otrzymał informacji, że żądana informacja musi być przetworzona, co z kolei jest związane z zastosowaniem specjalnych procedur. W dalszych motywach podniósł, że wprawdzie prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej, której przyznano dodatek motywacyjny, to jednakże ograniczenie to nie dotyczy osób pełniących funkcje publiczne, a zatem nie dotyczy nauczycieli w zakresie objętym wnioskiem, ponieważ nauczyciele należą właśnie do osób realizujących zadania publiczne, za które otrzymują wynagrodzenie z finansów publicznych. Skarżący wskazał przy tym, że nauczyciel posiada status funkcjonariusza publicznego, jest osobą zatrudnioną w samorządowej jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, realizuje zadania o znaczeniu publicznym.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor zobowiązanej szkoły wniósł o umorzenie postępowania wobec przekazania stronie skarżącej wnioskowanej informacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm., dalej P.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1- 4a P.p.s.a., w tym aktów i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w określonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub gdy prowadził postępowanie jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku nie kończy go wydaniem stosownego aktu lub nie podejmuje czynności. Wyjaśnić również należy, że celem skargi na bezczynność organu administracji jest zwalczanie braku działania (zwłoki) w załatwianiu sprawy administracyjnej. Przy badaniu zasadności skargi na bezczynność organu administracji nie ma znaczenia z jakich powodów określony akt czy czynność nie została dokonana przez organ. Przy czym Sąd bierze pod uwagę stan sprawy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Skarga na bezczynność organu ma bowiem na celu przede wszystkim wymuszenie na organie administracji załatwienie sprawy. W świetle powyższego dla uznania bezczynności organu konieczne jest ustalenie, że organ administracji był zobowiązany, na podstawie obowiązujących przepisów prawa, do wydania decyzji, aktu lub podjęcia określonych czynności i mimo to nie podejmuje działań mających na celu uczynienie zadość temu obowiązkowi. W tym miejscu podkreślenia wymaga, że stanowisko zbieżne z prezentowanym wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach m.in. w wyroku z dnia 30 marca 2016 roku, sygn. akt IV SAB/GI 9/16, czy w wyroku z dnia 26 kwietnia 2016 r. sygn. akt IV SAB/GL 45/16 wyrażoną w nim argumentację Sąd w przedmiotowej sprawie w pełni akceptuje i podziela (wszystkie przywoływane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych są dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem orzeczenia.nsa.gov.pl.).