Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. w przedmiocie odwołania od decyzji o zwolnieniu ze służby
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2018 r. sprawy ze skargi B. K. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. w przedmiocie odwołania od decyzji o zwolnieniu ze służby oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach pismem z [...] r. nr [...] wydanym na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 ze zm.) złożył B. K. propozycję określającą warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej w Katowicach i podkreślił, że zaproponowane warunki obowiązywać będą od 1 maja 2017 r. W pouczeniu podał, że wyżej wymieniona może w terminie 14 dni od jego otrzymania złożyć oświadczenie o jego przyjęciu lub odmowie przyjęcia, a niezłożenie stosownego oświadczenia we wskazanym terminie jest równoznaczne z odmową jego przyjęcia. W przypadku odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia stosunek służbowy wygaśnie po upływie 3 miesięcy, nie później niż 31 sierpnia 2017 r. W końcowej części wskazanej propozycji przedstawiono zasady ustalania wysokości wynagrodzenia przysługującego stronie w następstwie złożonej propozycji.

W dniu 29 maja 2017 r. B. K. złożyła oświadczenie, że przyjmuje złożoną jej propozycję zatrudnienia, jednocześnie zaznaczyła, że oświadczenie to złożone jest pod przymusem i będzie korzystała z przysługujących jej środków prawnych. Pismem z 26 maja 2017 r. wniosła ona odwołanie od otrzymanej propozycji zatrudnienia do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Rozstrzygnięciu otrzymanemu 17 maja 2017 r. zarzuciła nieważność poprzez oczywistą niezgodność z Konstytucją RP, poprzez niezasadne zwolnienie jej ze służby w formie przedłożenia propozycji zatrudnienia w przypadku braku jakichkolwiek ku temu podstaw i przesłanek. Podkreśliła, że rozstrzygnięcie to jest nieważne i bezprawne z uwagi na brak podstaw dla przyznania jej propozycji zatrudnienia. Wskazała na naruszenie art. 167 ust. 7 ustawy przepisy wprowadzające Krajową Administrację Skarbową poprzez nie uwzględnienie w złożonej propozycji posiadanych przez nią kwalifikacji. Dodatkowo zarzuciła temu rozstrzygnięciu obrazę przepisów prawa procesowego, a w szczególności art. 7 i art. 77 Kodeksu postępowania administracyjnego. Dostrzegła także naruszenie art. 6, art. 8, art. 9 oraz art. 10 tegoż Kodeksu jak również art. 80 i art. 107 § 3 przywoływanego aktu. W rozbudowanym uzasadnieniu rozwinięte zostały stawiane zarzuty. W tej części odwołania skarżąca w szerokim zakresie odwoływała się do orzeczeń sądów administracyjnych.

Pismem z 22 maja 2017 r. skarżąca wezwała organ administracji skarbowej do złożenia jej propozycji służby. Odwołując się do postanowień art. 165 ust. 3 i ust. 7 ustawy z 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej wezwała do złożenia jej propozycji służby, albowiem jest funkcjonariuszem celnym. Podkreśliła, że termin, w którym powinna otrzymać taką propozycję mija 31 maja 2017 r.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach pismem z [...] Nr [...] udzielił odpowiedzi na odwołanie strony z 26 maja 2017 r. W piśmie tym organ wyraźnie stwierdził, że wskazana propozycja nie jest decyzją administracyjną, gdyż przepisy przedmiotowej w sprawie ustawy nie przewidują takiej formy. Dodatkowo wskazany organ podkreślił, że przedłożona stronie propozycja zatrudnienia ma umocowanie w obowiązujących przepisach prawa. W dalszej części pisma poinformowano stronę o konsekwencjach związanych z przyjęciem propozycji zatrudnienia jak również wynikające z odmowy jej przyjęcia.

Strona 1/4