Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2018 r. sprawy ze skargi B. T. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. w przedmiocie odwołania od decyzji o zwolnieniu ze służby oddala skargę.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach pismem z [...] nr [...] wydanym na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 ze zm.) złożył B. T. propozycję określającą warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej w Katowicach i podkreślił, że zaproponowane warunki obowiązywać będą od 1 maja 2017 r. W pouczeniu podał, że wyżej wymieniona może w terminie 14 dni od jego otrzymania złożyć oświadczenie o jego przyjęciu lub odmowie przyjęcia, a niezłożenie stosownego oświadczenia we wskazanym terminie jest równoznaczne z odmową jego przyjęcia. W przypadku odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia stosunek służbowy wygaśnie po upływie 3 miesięcy, nie później niż 31 sierpnia 2017 r. W końcowej części wskazanej propozycji przedstawiono zasady ustalania wysokości wynagrodzenia przysługującego stronie w następstwie złożonej propozycji.
W dniu 23 maja 2017 r. B. T. wniosła odwołanie od otrzymanej propozycji zatrudnienia do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Rozstrzygnięciu otrzymanemu 13 maja 2017 r. zarzuciła nieważność poprzez oczywistą niezgodność z Konstytucją RP, poprzez niezasadne zwolnienie jej ze służby w formie przedłożenia propozycji zatrudnienia w przypadku braku jakichkolwiek ku temu podstaw i przesłanek. Podkreśliła, że rozstrzygnięcie to jest nieważne i bezprawne z uwagi na brak podstaw dla przyznania jej propozycji zatrudnienia. Wskazała na naruszenie art. 167 ust. 7 ustawy przepisy wprowadzające Krajową Administrację Skarbową poprzez nie uwzględnienie w złożonej propozycji posiadanych przez nią kwalifikacji. Dodatkowo zarzuciła temu rozstrzygnięciu obrazę przepisów prawa procesowego, a w szczególności art. 7 i art. 77 Kodeksu postępowania administracyjnego. Dostrzegła także naruszenie art. 6, art. 8 , art. 9 oraz art. 10 tegoż Kodeksu jak również art. 80 i art. 107 § 3 przywoływanego aktu. W rozbudowanym uzasadnieniu rozwinięte zostały stawiane zarzuty. W tej części odwołania skarżąca w szerokim zakresie odwoływała się do orzeczeń sądów administracyjnych.
W dniu 24 maja 2017 r. strona przyjęła przedłożoną jej propozycję pracy w Izbie Administracji Skarbowej w Katowicach, a w dniu 25 maja 2017 r. przedłożyła wskazanemu organowi stanowisko w przedmiocie złożonego odwołania od propozycji pracy.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach pismem z [...] Nr[...] udzielił odpowiedzi na odwołanie strony z 23 maja 2017 r. W piśmie tym organ wyraźnie stwierdził, że wskazana propozycja nie jest decyzją administracyjną, gdyż przepisy przedmiotowej w sprawie ustawy nie przewidują takiej formy. Dodatkowo wskazany organ podkreślił, że przedłożona stronie propozycja zatrudnienia ma umocowanie w obowiązujących przepisach prawa. W dalszej części pisma poinformowano stronę o konsekwencjach związanych z przyjęciem propozycji zatrudnienia jak również wynikające z odmowy jej przyjęcia. W końcowej części pisma odwołano się do Porozumienia w sprawie zabezpieczenia praw i interesów pracowników oraz funkcjonariuszy, a także zabezpieczenia realizacji zadań przez organy administracji publicznej w związku z wdrażaniem reformy administracji skarbowej.