Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Magdalena Strzałkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2019 r. sprawy ze skargi G. A. G. na bezczynność Wójta Gminy I. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1) stwierdza bezczynność organu, oraz że bezczynność ta nie była z rażącym naruszeniem prawa; 2) umarza postępowanie sądowoadministracyjne; 3) w pozostałym zakresie oddala skargę; 4) zasądza od Wójta Gminy I. kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych).
Pismem datowanym na dzień 22 listopada 2018 roku G. A. G. (dalej także: wnioskodawca, skarżąca) wniosła, za pośrednictwem Wójta Gminy I. (dalej także: organ), skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, na bezczynność organu w załatwieniu jego wniosku z dnia 11 października 2018 roku o udostępnienie informacji publicznej w trybie ustawy z dnia 06 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1764 z późn. zm., dalej: ustawa lub u.d.i.p.). Podniosła w niej, że pismem z dnia 11 października 2018 roku zwróciła się do Wójta Gminy I. o udzielenie informacji publicznej w zakresie poboru przez Gminę I. podatku od szczegółowo wskazanych we wniosku nieruchomości. Wniosek - jak zaznaczyła -wpłynął do organu w tym samym dniu, czyli 11 października 2018 roku. Podniosła także, że do dnia złożenia skargi organ administracji publicznej nie udostępnił żądanej informacji ani też nie wydał decyzji odmownej zgodnie z art. 16 ust. 1 u.d.i.p., czym naruszył ustawowy, 14-dniowy termin wskazany w jej art. 13 ust. 1. Tym samym autor skargi, profesjonalny pełnomocnik strony skarżącej, wniósł o:
1) zobowiązanie Wójta Gminy I. do udzielenia żądanej informacji publicznej w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi;
2) zobowiązanie Wójta Gminy I. do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie;
3) zasądzenie na rzecz wnioskodawczyni kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, wg. norm przepisanych.
W jej uzasadnieniu przybliżył dotychczasowy przebieg postępowania, według chronologii zdarzeń wskazując przy tym regulacje prawne z przedmiotu postępowania zacytował fragmenty orzeczeń sądowoadministracyjnych na jej poparcie. W tych ramach odnotował, że o bezczynności w udostępnieniu informacji publicznej można mówić w sytuacji, gdy zobowiązany do udzielenia tej informacji podmiot nie podejmuje w terminie wskazanym wart. 13 ustawy (przy uwzględnieniu wymienionych wyżej wyjątków) odpowiednich czynności, tj. nie udostępnia informacji publicznej w formie czynności materialno-technicznej lub nie wydaje decyzji o odmowie jej udzielenia.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o umorzenie postępowania w zakresie pkt-u 1 skargi z uwagi na jego bezprzedmiotowość oraz oddalenie wniosku w zakresie jej pkt-u 2-3. Wyjaśnił, że pismem z dnia 11 października 2018 roku skarżąca za pośrednictwem ustanowionego przez siebie pełnomocnika zwróciła się do Gminy I. z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej. Do udostępnienia informacji publicznej doszło w dniu 19 listopada 2018 roku. Zaznaczył, że czynności tych nie dokonano wcześniej z uwagi na wielość bieżących spraw administracyjno - gospodarczych, w tym wybory samorządowe. Podniósł przy tym, że organ nie pozostaje już w bezczynności albowiem informacja publiczna, o którą wnioskowała skarżąca, została jej udostępniona, co czyni bezprzedmiotowym postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym wszczęte skargą na bezczynność organu i uzasadnia tym samym wniosek o umorzenie postępowania. Odnosząc się do żądania ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie, wskazał, iż w jego ocenie sądy administracyjne w myśl z art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) nie są właściwe w sprawach wynikających z podległości służbowej między przełożonymi a podwładnymi. Na poparcie wyrażonego poglądu przytoczył wyrok WSA we Wrocławiu z 30 kwietnia 2015 roku sygn. akt II SAB/Wr 7/15 wszystkie przywoływane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych są dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem orzeczenia.nsa.gov.pl., w skrócie: CBOSA.