Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka Sędzia NSA Tadeusz Michalik Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2014 r. sprawy ze skargi M. W. na bezczynność [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. w przedmiocie informacji publicznej 1. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie; 3. zasądza od [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. na rzecz skarżącego kwotę 100 złotych (słownie: sto złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 16 grudnia 2013 r. M. W. wniósł skargę na bezczynność [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej w postaci "kopii wszystkich pozwoleń wydanych na prace przy nawierzchni ulicy[...]", które wydał ten organ lub organ działający w jego imieniu "od momentu wpisu układu urbanistycznego miasta B. (...), to jest od [...] roku do dzisiaj". Skarżący podniósł, że wniosek w powyższym zakresie złożył drogą elektroniczną w dniu 14 sierpnia 2013 r., a pomimo upływu terminu określonego w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) nie udostępniono mu przedmiotowej informacji ani nie wydano decyzji odmownej. Zamiast tego, pismem datowanym na 20 sierpnia 2013 r. wspomniany organ powiadomił go, że odpowiedzi na jego wniosek udzieli do 14 października 2013 r. (określając jako przyczynę opóźnienia dużą ilość wniosków oraz konieczność przygotowania żądanych dokumentów), jednak odpowiedź ta nie została udzielona aż do chwili obecnej.
W odpowiedzi na skargę [...] Wojewódzki Konserwator Z. w K. wniósł o umorzenie postępowania ze względu na jego bezprzedmiotowość. Organ administracyjny przyznał, że informacja objęta wnioskiem M. W. nie została mu udzielona w wynikającym z obowiązujących przepisów terminie, co wynikało z faktu, iż spełnienie żądania strony wymagało kwerendy materiałów archiwalnych wytworzonych na przestrzeni 43 lat. Zaakcentował jednak, że udostępnił skarżącemu informację objętą jego wnioskiem w dniu 23 grudnia 2013 r., przesyłając mu kopię zezwolenia nr[...] z dnia [...] będącego jedynym znajdującym się w archiwalnej dokumentacji aktem dotyczącym nawierzchni ul.[...]. Dodatkowo wskazano, że M. W. został równocześnie poinformowany o tym, że kompetencje [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. w zakresie wydawania pozwoleń konserwatorskich dla obiektów znajdujących się na terenie układu urbanistycznego B., a niewpisanych indywidualnie do rejestru zabytków zostały przekazane Prezydentowi tego Miasta porozumieniem z dnia 16 marca 1994 r., a następnie na mocy porozumienia z dnia 3 czerwca 2004 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje.
Przepis art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - zwanej dalej p.p.s.a. umożliwia organowi, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, uwzględnienie skargi w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. W takim przypadku Sąd umarza postępowanie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 przywołanej regulacji, zaś skarżącemu przysługuje zwrot kosztów postępowania sądowego od organu na podstawie art. 201 § 1 p.p.s.a.
Należy w tym miejscu podkreślić, że - jak podniesiono w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 r. (sygn. akt I OPS 6/08, publ.: ONSAiWSA z 2009 r., Nr 4 poz. 63) - cytowany wyżej art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. ma zastosowanie także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność - w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy - organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności. W uzasadnieniu uchwały wywiedziono przy tym, iż wydanie decyzji lub innego aktu przez organ wyłącza możliwość uwzględnienia skargi na bezczynność, nawet wówczas, gdy akt ten lub czynność zostały wydane z naruszeniem terminu przewidzianego do ich wydania. Nie wchodzi tu jednak w grę wydanie wyroku oddalającego skargę, gdyż byłoby to możliwe jedynie w przypadku jej bezzasadności, podczas gdy uwzględnienie skargi w trybie autokontroli dowodzi, iż nastąpiło naruszenie prawa nakazujące jej uwzględnienie, przynajmniej w dniu wniesienia tej skargi do sądu.