Sprawa ze skargi na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.), Sędzia WSA Bożena Miliczek-Ciszewska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi K. B. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności; 2) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) zobowiązuje wymieniony organ do załatwienia wniosku skarżącego z dnia [...] r.; 4) zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6480
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Uzasadnienie strona 1/8

W skardze z dnia 8 listopada 2016 r., skierowanej przez K. B. (dalej: "skarżący"), do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B., polegającą na nierozpoznaniu jego wniosku z dnia 8 września 2016 r., w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (obecnie tekst jednolity: Dz.U. z 2016 r. poz. 1764, w skrócie: "ustawa o dostępie do informacji publicznej"), w przedmiocie udostępnienia informacji dotyczącej samowoli budowlanej, tj. zmiany konstrukcji schodów do lokalu mieszkalnego nr [...] przy ulicy [...] w B., w postaci kserokopii dokumentów będących załącznikami do pisma [...] z dnia 18.08.2016 r., wysłanego do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego oraz decyzji nr [...] z dnia [...]r.

W odpowiedzi na skargę z dnia 30 grudnia 2016 r. organ wniósł o jej oddalenie, bowiem jego zdaniem nie dopuścił się bezczynności oraz przedłożył pisemną "relację" z wykonanego zakresu robót budowlanych przy montażu nowych schodów zewnętrznych do lokalu mieszkalnego nr [...] przy ulicy [...] w B.. Wyjaśnił, że przeprowadzona w dniu 13 czerwca 2016 r. kontrola stanu realizacji schodów wykazała wykonanie zaleceń organu, stąd też bezprzedmiotowe stało się dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego, dlatego wydana została decyzja umarzająca to postępowanie.

W piśmie z dnia 21 marca 2017 r. skarżący odniósł się do treści odpowiedzi organu na skargę, akcentując w dalszym ciągu jego bezczynność i zasadność skargi. Jeszcze raz podniósł, iż wnioskiem 8 listopada 2016 r., w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, domagał się udostępnienia informacji i dokumentów związanych z postępowaniem administracyjnym prowadzonym przez organ, w tym decyzji administracyjnej nr [...] z dnia [...]r. W ustawowym terminie 14 dni nie otrzymał żądanej informacji publicznej, ani też decyzji o odmowie jej udzielenia lub wyjaśnienia, iż zdaniem organu żądana informacja nie jest informacją publiczną. Z tego powodu w dniu 19.10.2016 r. złożył do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego skargę na bezczynność organu - Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. W dniu 9 grudnia 2016 r. otrzymał pismo organu z dnia 2 grudnia 2016 r., w którym poinformowano, że w dniu 19 września 2016 r. wystosowano do niego pismo i "udzielono wyczerpujących informacji związanych z prowadzonym postępowaniem dotyczącym schodów zewnętrznych do lokalu nr [...] w budynku oficyny mieszkalnej przy ulicy [...] w B." oraz uznano, że nie jest stroną tego postępowania. Dodatkowo, w tym piśmie organ zarzucił skarżącemu, że "nie przyznaje się" do otrzymania pisma z dnia 19 września 1016 r. Zdaniem skarżącego, akta administracyjne jako zbiór dokumentów zgromadzonych i wytworzonych przez organy administracji publicznej, bez względu na ich rodzaj i charakter zawierają informację o jego działalności i stanowią informację publiczną (por. wyrok WSA z dnia 28 marca 2011 r. sygn. akt II SAB/Kr 13/11, Lex 994243). W skład akt administracyjnych wchodzą przede wszystkim decyzje administracyjne. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalony jest też pogląd, że decyzje administracyjne stanowią informacje publiczne, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o dostępie do informacji publiczne (informacją publiczną jest informacja o danych publicznych, w tym treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności treść aktów administracyjnych i innych rozstrzygnięć). Taką informacją publiczną jest zatem decyzja jako akt administracyjny i jednocześnie dokument urzędowy, także jeżeli zawiera ona rozstrzygnięcie dotyczące podmiotów innych niż władze publiczne (por. wyrok WSA z dnia 14 sierpnia 2013 r. sygn. akt IV SAB/Wr 158/13). Prawo do informacji publicznej ma charakter powszechny, bowiem w art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej i przyznano je każdemu, nie wymagając przy tym od osoby wykonującej to prawo wykazania interesu prawnego lub faktycznego. W myśl art. 61 ust. 3 Konstytucji RP, ograniczenie prawa do uzyskania informacji może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę interesu publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa. Takim przepisem, który jako wyjątek od zasady udostępniania informacji każdemu, wskazuje na konkretne tajemnice jako podstawę prawną ich odmowy jest art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Możliwe jest udostępnienie informacji publicznej w drodze czynności materialno - technicznej (art. 7 ust. 1), jak również odmowa udostępnienia informacji (art. 16 ust. 1). Forma decyzji administracyjnej wymagana jest wówczas, gdy organ odmawia udostępnienia informacji publicznej lub umarza postępowanie o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Pod pojęciem "odmowy udostępnienia informacji publicznej" należy rozumieć sytuację, w której organ posiada informację o charakterze publicznym, ale jej nie udostępnia z uwagi na ochronę danych osobowych, tajemnicę zawodową, służbową, państwową, skarbową, statystyczną czy inną tajemnicę ustawowo chronioną bądź prawo do prywatności (por. wyrok z dnia 19 grudnia 2002 r. sygn. akt II SA 3301/02, Monitor Prawniczy z 2003 r. nr 5, poz. 195). Jedynie w dwóch przypadkach forma decyzji administracyjnej przewidziana dla odmowy udzielenia informacji nie jest wymagana, tj. gdy organ odmawia udostępnienia informacji publicznej z tego powodu, że nie dysponuje żądanymi informacjami, bądź przy stwierdzeniu przez organ, iż żądane informacje nie stanowią informacji publicznej, co skutkuje jedynie koniecznością powiadomienia wnoszącego, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa (wyroki WSA w Warszawie z dnia: 25 marca 2003 r. o sygn. akt II SA/Wa 4059/02 i 26 kwietnia 2007 r. o sygn. akt II SA/Wa 162/07). Te dwie ostatnie sytuacje, co wykazano wyżej - nie miały jednak miejsca w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z art. 39 Kodeksu postępowania administracyjnego organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1529), przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy. Przekazanie decyzji lub stanowiska organu w odpowiedzi na wniosek zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej, o ile wnioskodawca nie wskazał innego sposobu udostępnienia informacji publicznej, wymaga stosowania zasad dotyczących doręczenia pism. W przedmiotowej sprawie wniosek skarżącego z dnia 8 września 2016 r. podlegał rozpoznaniu na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, a identyfikacja określonego we wniosku dokumentu jako informacji publicznej determinuje konieczność jego udostępnienia, natomiast jeżeli w ocenie organu, istnieją ustawowe przeszkody do udostępnienia informacji w określony sposób lub w określonej formie, bądź istnieją ustawowe podstawy do odmowy udostępnienia informacji publicznej, to był on zobligowany do załatwienia wniosku w formie procesowej. Tymczasem skarżący nie otrzymał żadnej odpowiedzi na swój wniosek, wbrew ciążącemu na organie obowiązkowi, który twierdzi, iż wysłał pismo w tej sprawie zwykłym listem, co więcej zawarł w nim informacje, które nie miały charakteru odpowiedzi na wniosek, złożony zgodnie z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zdaniem skarżącego, nawet z ostrożności procesowej przyjmując, iż organ wystosował pismo w tej sprawie będące odpowiedzią na złożony przez niego wniosek, to jednak odmawiając skarżącemu udzielenia informacji publicznej w formie zwykłego pisma nie zastosował w sprawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Z tego powodu złożoną skargę, w dalszym ciągu należy uznać za zasadną i zasługującą na uwzględnienie.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6480
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego