Sprawa ze skargi K. S. na przewlekle prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta K. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 września 2016 r. sprawy ze skargi K. S. na przewlekle prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta K. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

Pismem z dnia 20 kwietnia 2015 r. K.S. (dalej: "skarżąca") zwróciła się do Prezydenta Miasta K. o udostępnienie informacji publicznej w postaci dokumentacji powykonawczej dla inwestycji pn.: "[...]".

Decyzją z dnia [...]r. Prezydent Miasta K., działając na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (obecnie tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 z późn. zm., dalej "u.d.i.p."), odmówił skarżącej udzielenia informacji publicznej w zakresie obejmującym wniosek. Uzasadniając rozstrzygnięcie wskazał, że żądana informacja publiczna ma charakter informacji przetworzonej, a jej udostępnienie służyłoby realizacji interesu prywatnego a nie publicznego. Jednocześnie jej wytworzenie wymagałoby powierzenia grupie pracowników czynności polegających na dokonaniu oceny dokumentów źródłowych, ich selekcji i przegraniu na dostarczony nośnik, co świadczy o konieczności jej przetworzenia.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...]r. uchyliło powyższą decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania. Zwróciło uwagę na niekonsekwentne stanowisko Prezydenta Miasta K., który nadając wnioskowanej informacji charakter informacji przetworzonej poinformował, że po otrzymaniu informacji dotyczącej spełnienia przesłanki szczególnego interesu publicznego niezwłocznie ją przekaże. Zdaniem Kolegium, jeżeli rzeczywiście udzielenie informacji wymaga znacznej pracy, to nie jest możliwe jej niezwłoczne udostępnienie. Dodatkowo, hipotetyczne powoływanie się na potencjalną możliwość istnienia we wnioskowanie informacji danych, których udostępnienie podlega ograniczeniu, na podstawie art. 5 ust. 1 lub 2 u.d.i.p., nie stanowi wystarczającego powodu do odmowy jej udostępnienia. Gdyby tak było organ I instancji powinien wskazać jakie tajemnice podlegają ochronie, a także wskazać podmioty, których dobro jest chronione.

Decyzją z dnia [...]r. Prezydent Miasta K. ponownie odmówił skarżącej udzielenia wnioskowanej informacji powołując się na tajemnicę przedsiębiorcy, w oparciu o art. 5 ust. 2 u.d.i.p. w związku z art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j.: Dz. U. z 2003 r. nr 153, poz. 1503 z późn. zm.), bowiem wykonawca robót wdrożył politykę ochrony informacji poufnych, nadto zawiera umowy o poufności z pracownikami, którzy posiadają indywidualne hasła do komputerów, zainstalował ochronę zewnętrzną obiektów wraz z monitoringiem, a także prowadzi księgę gości i wydaje przepustki.

Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...]r. uchyliło w całości decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. Podzieliło stanowisko skarżącej, że powołując się na tajemnicę przedsiębiorcy i podwykonawców organ I instancji nie wykazał, czy wskazane przez przedsiębiorców informacje w rzeczywistości stanowią tajemnicę, której ujawnienie narazi ich interes w istotny sposób. Co prawda, organ dysponował stanowiskiem przedsiębiorców, ale ogólnikowe powołanie się na tajemnice przedsiębiorcy czy prawa autorskie nie powinno było być wystarczające do wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej. Zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa co do wykonania prac budowlano-montażowych, na podstawie umowy zawartej z podmiotem sektora finansów publicznych, stanowi odstępstwo od zasady jawności i przejrzystości finansów publicznych i jest dopuszczalne tylko wyjątkowo, przy spełnieniu ściśle określonych ustawowo wymogów. Tym samym organ I instancji rozpatrując wniosek skarżącej zobowiązany był - po uprzednim przeprowadzeniu samodzielnego badania i dojściu do przekonania, że twierdzenia podmiotów gospodarczych są zasadne - wskazać w uzasadnieniu decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej, jakie konkretnie wartości gospodarcze podlegają ochronie w oparciu o przepisy ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz u.d.i.p. W opinii Kolegium, organ pierwszej instancji nie tylko nie wskazał wartości gospodarczych, ale również nie ustalił jakie działania podjęli przedsiębiorcy, zmierzając do zachowania w poufności takich informacji, przez wszystkie osoby i podmioty mające dostęp do tej informacji (np. inwestora, któremu w ostateczności podlega przekazaniu dokumentacja budowlana i powykonawcza). Ponownie zatem ustalenia wymaga ie tylko jakie są obecnie (po złożeniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej) podejmowane działania mające za zadanie zachowanie w poufności określonych informacji, ale również jakie działania podjęto w przeszłości, gdy wykonawca przekazał cały pakiet dokumentów powykonawczych, bowiem nie cała dokumentacja powykonawcza musi zawierać informacje wskazywane przez podmioty gospodarcze jako podlegające z ich punktu widzenia ochronie przed udostępnieniem osobom trzecim. W przypadku potwierdzenia takiej hipotezy, zalecono by organ I instancji przed ewentualnym wydaniem decyzji odmownej rozważył ewentualne udostępnienie żądanej informacji przynajmniej w tej jej części, która nie dotyczy tajemnicy przedsiębiorcy.

Strona 1/9