Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (spr.), Sędziowie sędzia NSA Julia Szczygielska, sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Agnieszka Figura, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję D. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na rzecz adwokata D. H.-K. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych w tym 23 % podatku VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...]r. nr [...]Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W., działając na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2011 r. nr 212, poz. 1263 ze zm.) oraz § 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65 poz. 294 ze zm.) w związku z § 11 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 105, poz. 869) oraz w związku z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 maja 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. poz. 662), jak również art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267), dalej: k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego we W z dnia [...]o braku podstaw do stwierdzenia u K. K. ( dalej skarżąca ) choroby zawodowej - uszkodzenia słuchu wywołanego działaniem hałasu (poz. 15 wykazu chorób zawodowych do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych) .
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Z akt sprawy wynika, ż skarżąca pracowała w firmie A we W. na następujących stanowiskach:
- od dnia 10 lipca 1967 r. jako laborant w odlewni W-6;
- od dnia 1 kwietnia 1970 r. do dnia 31 grudnia 1972 r. jako metalurg;
- od dnia 1 stycznia 1973 r. do dnia 30 kwietnia 1973 r. jako referent techniczny;
- od dnia 1 maja 1973 r. do dnia 31 sierpnia 1973 r. jako samodzielny metalurg;
- od dnia 1 września 1973 r. do dnia 30 kwietnia 1974 r. jako konstruktor w dziale taboru kolejowego;
- od dnia 1 maja 1974 r. do dnia 30 czerwca 1978 r. jako samodzielny konstruktor;
- od dnia 1 lutego 1986 r. do dnia 29 lipca 1988 r. jako mechanik ds. miernictwa w laboratorium pomiaru długości kąta;
- od 1988 r. przebywa na rencie inwalidzkiej.
Skarżąca była badana w Dolnośląskim Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy we W., który w dniu 7 lipca 1995 r. stwierdził brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu (poz. 15 wykazu chorób zawodowych wymienionych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada
1983 r.), podając, że: "W ramach odwołania pacjentka została skierowana do Instytutu Medycyny Pracy w L.. Instytut po konsultacji w dniu 24 maja 1995 r. wydał orzeczenie lekarskie nr [...]r. następującej treści: Rozpoznanie: Zmiany pozapalne w uchu środkowym prawym. Przebyta operacja ucha środkowego lewego z powodu otosklerozy. Obustronny ubytek słuchu typu mieszanego z przewagą komponentu przewodzeniowego. Przebyta operacja migdałków podniebiennych." Jednostka orzecznicza uzasadniła podjęte stanowisko tym, że "stopień i charakter zmian w narządzie słuchu (zweryfikowane audiometrią obiektywną ABR, tympanometrią) nie daje podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Ponadto jak wynika z przebiegu pracy zawodowej narażenie na hałas ponadnormatywny (ok. 7 lat - lata 1967 - 1974) ustało 20 lat temu."