Należy także podnieść, iż jeżeliby przyjąć tok postępowania wskazany przez skarżącego - związanie organu orzeczeniem lekarskim, to wówczas de facto rozstrzygnięcie o stwierdzeniu choroby zawodowej zapadałoby w jednostce orzeczniczej, a rola organu sprowadzałby się jedynie do formalnego potwierdzenia decyzji lekarza. Zdaniem D. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. nie taka była wola ustawodawcy, a związanie organu orzeczeniem lekarza medycyny pracy nie jest związaniem bezwzględnym. Związanie to dotyczy treści orzeczenia, a dokładnie tej jego części, która odnosi się do stanu zdrowia pacjenta i wpływu warunków pracy na niego. Organ nie dysponując wiadomościami specjalnymi nie może, bowiem dokonywać takich ustaleń we własnym zakresie, dlatego w tej części jest związany ustaleniami lekarza zawartymi w orzeczeniu. Jednak ocena prawna ustaleń lekarza w kontekście przesłanek choroby zawodowej pozostaje w gestii organu administracji.
Skarżący wskazuje, iż "Po wykonaniu kolejnych badań niezmiennie stwierdzano, że uszkodzenie słuchu nie jest wynikiem hałasu...". Nie można zgodzić się z takim twierdzeniem, gdyż z opinii jednostki orzeczniczej (z dnia 11.07.2014 r.) wynika wprost, iż nie można potwierdzić, jak również wykluczyć wpływu hałasu na niedosłuch T. D. A zatem wywody dokonane przez stronę są chybione.
Wojewódzki Sad Administracyjny we Wrocławiu zaważył, co następuje:
Wojewódzki Sąd Administracyjny zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.) sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej i stosownie do przepisu art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Jednocześnie w oparciu o art. 134 § 1 p.p.s.a. Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami oraz powołaną podstawą prawną. W ramach tej kognicji Sąd bada, czy przy wydaniu zaskarżonego aktu administracyjnego nie naruszono przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania.
Zdaniem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego, skarga nie jest uzasadniona.
Zasady ustalania chorób zawodowych na dzień wszczęcia postępowania w sprawie (16 maja 2002r.) i wydania zaskarżonej decyzji - regulowała ustawa z dnia 14 marca 1985 roku o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006r., Nr 122. poz. 851 z późn. zm.), a także - przepis art. 231 pkt 2 i pkt 3 Kodeksu pracy oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 roku w sprawie chorób zawodowych wraz z Załącznikiem stanowiącym Wykaz chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 z późn. zm.) w związku z § 11 ust. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. nr 105, poz. 869).
Przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 roku w sprawie chorób zawodowych wraz z Załącznikiem stanowiącym Wykaz chorób zawodowych stanowi, że za choroby zawodowe uważa się choroby określone w wykazie chorób zawodowych stanowiącym załącznik do rozporządzenia, jeżeli zostały spowodowane działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w środowisku pracy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zwraca uwagę, że w niniejszej sprawie wydano trzy wyroki uchylające decyzje organów administracji sanitarnej: z dnia 16 marca 2005r., 3 II SA/Wr 9202/02, z dnia 4 grudnia 2006r., III SA/Wr 392/06, z dnia 9 października 2009r., III SA/Wr 219/09, w których zawarto oceny prawne i wskazania co do dalszego postępowania