Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędziowie Sędzia WSA Wanda Wiatkowska Ilków Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (spr.) Protokolant Anna Rudzińska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi T. L. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie umorzenie postępowania odwoławczego w sprawie o wymeldowanie z miejsca pobytu stałego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...] Wojewoda D. umorzył postępowanie odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania T. L., dalej skarżący, od decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] orzekającej o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego z lokalu położonego w L., przy ul. M. [...].
Decyzja organu odwoławczego została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Prokurator Prokuratury Rejonowej w Ż. wniósł o wymeldowanie skarżącego z miejsca stałego zameldowania, podając, że skarżący od dłuższego czasu nie przebywa pod tym adresem, a nowe miejsce pobytu nie jest znane. W związku z powyższym postępowanie w sprawie wymeldowania skarżącego z miejsca pobytu stałego zostało wszczęte z urzędu w dniu [...] października 2011 r.
Decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] organ I instancji umorzył postępowanie w sprawie wymeldowania skarżącego z miejsca pobytu stałego.
Organ II instancji, po rozpatrzeniu odwołania Prokuratora Rejonowego, decyzją z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] uchylił decyzję organu I instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Następnie organ I instancji decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. orzekł o wymeldowaniu skarżącego z dotychczasowego miejsca pobytu stałego.
W uzasadnieniu organ I instancji podał, że materialno-prawną podstawę rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie stanowił art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jedn. z 2006 r. Dz. U. nr 139, poz. 993 ze zm.), dalej ustawa. Przepis ten stanowi, że na wniosek strony lub z urzędu organ gminy wydaje decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się. Dalej organ I instancji wskazał, że skarżący początkowo nie brał udziału w toczącym się postępowaniu administracyjnym, ponieważ nie przebywał w miejscu zameldowania, a nowe miejsce pobytu nie było znane. Wyjaśnił, że wysłana do skarżącego korespondencja na adres zameldowania była zwracana z powodu niepodjęcia jej w terminie. Wskazał, że Komenda Miejska Policji w L. pismem z dnia [...] października 2011 r. podała, że skarżący od dnia 23 lutego 2011 r. nie przebywa w przedmiotowym lokalu, a jego żona M. L. nie zna nowego miejsca pobytu skarżącego. Na podstawie informacji udzielonej przez Krajowy Rejestr Karny w Warszawie organ I instancji ustalił, że w dniu [...] grudnia 2011 r. skarżący został zatrzymany i osadzony w Areszcie Śledczym w N. S. Podał, że po nawiązaniu ze skarżącym kontaktu, odmówił on dopełnienia obowiązku wymeldowania się stwierdzając, że do przedmiotowego mieszkania, które zresztą otrzymał z żoną i dziećmi z towarzystwa budownictwa społecznego zamierza powrócić po odbyciu kary. Dodał, że przed aresztowaniem nie odbierał korespondencji, lecz przebywał w tym lokalu. Dalej organ I instancji podał, że obecnie skarżący przebywa w Areszcie Śledczym w L. Wskazał, że pismem z dnia 4 lipca 2012 r. Komenda Miejska Policji w L. poinformowała, że skarżący został zatrzymany w dniu 9 grudnia 2011 r. i z dokonanych ustaleń wynikało, że w okresie poszukiwania skarżącego nie przebywał on w miejscu stałego zameldowania. Dodał, że już wcześniej potwierdzono w notatce służbowej Komendy Powiatowej Policji w B. z dnia 2 czerwca 2011 r., że skarżący opuścił miejsce pobytu stałego oraz że w dniu 1 czerwca 2011 r. przeszukano lokal skarżącego, jednak nie udało się go zatrzymać, ponieważ tam nie przebywał. Wskazał, że Komenda Miejska Policji w L. pismem z dnia 22 października 2011 r. poinformowała, że skarżący nie mieszka pod adresem zameldowania od dnia 23 lutego 2011 r. i wyjaśnił, że pod tym adresem zastano żonę skarżącego, która oświadczyła, że nie zna aktualnego miejsca pobytu skarżącego i nie utrzymuje z nim żadnego kontaktu. Mając na uwadze powyższe organ I instancji uznał, że skarżący w lutym 2011 r. opuścił przedmiotowe mieszkanie i od tej pory nie zamieszkiwał w nim oraz nie dopełnił obowiązku wymeldowania. Wskazał zatem, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione przesłanki o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy warunkujące wymeldowanie decyzją administracyjną z pobytu stałego.