Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Przeworno w przedmiocie określenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku na ekonomiczne usamodzielnienie stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków Sędziowie Sędzia NSA Mirosława Rozbicka - Ostrowska Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (spr.) Protokolant specjalista Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 19 maja 2016 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy Przeworno z dnia 21 sierpnia 2015 r. nr X/38/15 w przedmiocie określenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku na ekonomiczne usamodzielnienie stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewoda Dolnośląski na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym( t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594, ze zm.) i art. 50 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze zm.) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na uchwałę Rady Gminy Przeworno nr X/3 8/2015 z dnia 21 sierpnia 2015 r. w sprawie określenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku na ekonomiczne usamodzielnienie wydaną na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 43 ust. 10 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2015 r. poz. 163 ze zm.) zwanej dalej ustawą o pomocy społecznej. Wojewoda Dolnośląski wnosząc o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, zarzucił naruszenie art. 43 ust. 10 ustawy o pomocy społecznej w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. z 1997 r., nr 78, poz. 483, ze zm.) ze względu na niepełną regulację upoważnienia ustawowego. Zdaniem organu nadzoru § 2 zaskarżonej uchwały istotnie narusza art. 7, art. 8, art. 43 ust. 10 oraz 96 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej poprzez wykroczenie poza zakres przyznanego radzie gminy upoważnienia, określonego w art. 43 ust. 10 ustawy o pomocy społecznej. Jednocześnie zarzucono niedopuszczalną modyfikację przepisów art. 7 i art. 8 ust. 1, art. 96 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej polegającą na zawężeniu kręgu osób uprawnionych do ubiegania się o przyznanie jednorazowego zasiłku na ekonomiczne usamodzielnienie. Dalej wskazano, że przedmiotowa uchwała wpłynęła do organu nadzoru w dniu 28 sierpnia 2015 r. Ze względu, że upłynął 30 dniowy termin na wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego, Wojewoda Dolnośląski wniósł skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Organ nadzoru podkreślił, że skoro podstawę prawną przyjęcia przedmiotowej uchwały stanowi art. 43 ust. 10 ustawy o pomocy społecznej, to delegacja wyrażona w tym przepisie wyznacza organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego zakres spraw podlegających obligatoryjnemu unormowaniu w treści uchwały. Z jej treści oraz użytego sformułowania wynika, że rada gminy w drodze uchwały określa obowiązkowo wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie. Tak skonstruowane upoważnienie do podjęcia aktu prawa miejscowego (zgodnie z art. 94 Konstytucji) umocowuje organ stanowiący gminy do określenia elementów materialnych będących podstawą przyznania zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie. Ustawodawca zdecydował się na powierzenie radzie gminy zadania dotyczącego określenia sytuacji prawnej mieszkańców tej jednostki samorządu terytorialnego - wskazania ich praw i obowiązków na płaszczyźnie jednego ze świadczeń z pomocy społecznej. W oparciu o powyższe, norma kompetencyjna wyrażona w art. 43 ust. 10 ustawy o pomocy społecznej wyznacza wprost organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego zakres spraw podlegających obligatoryjnemu unormowaniu w treści przedmiotowej uchwały. Innymi słowy Rada powinna zawrzeć w uchwale wszystkie elementy wymienione w art. 43 ust. 10 ustawy czyli nie tylko wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb przyznawania zasiłku celowego, ale również tryb jego zwrotu.

Strona 1/5