Sprawa ze skargi na decyzję SKO w J. G. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego specjalnego uchyla decyzję I i II instancji.
Tezy

Organ rozpoznający wniosek o przyznanie specjalnego zasiłku celowego w trybie art. 41 ustawy o promocji społecznej powinien każdorazowo zakresem swoich rozważań objąć interpretację pojęcia "szczególnie uzasadniony przypadek" poprzez odniesienie go do konkretnego wzorca, a następnie dokonać oceny czy w okolicznościach danej sprawy mamy do czynienia ze szczególnie uzasadnionym przypadkiem i z jakich przyczyn. Natomiast ograniczenie się przez organ wyłącznie do poczynienia ustaleń co do niezgodnego z przeznaczeniem korzystania z przyznanych wcze sniej środków z pomocy społecznej, a więc w zakresie przesłanki objętej przepisem art. 11 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, nie czyni zaddość temu obowiązkowi i uzasadnia zarzut naruszenia prawa materialnego.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka - Ostrowska (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński Sędzia WSA Małgorzata Masternak - Kubiak Protokolant Robert Hubacz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 20 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi R. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego specjalnego uchyla decyzję I i II instancji.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem skargi wniesionej przez R. M. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] r., Nr [...] wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 8, 38, 39 i 41 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64 poz. 593) utrzymująca w mocy decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania mu zasiłku celowego specjalnego.

Postępowanie administracyjne w sprawie wszczęte zostało wnioskiem z dnia [...] r. , w którym R. M. zwrócił się o przyznanie mu zasiłku na pokrycie kosztów dojazdu do Poradni Laryngologicznej, Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w B., do ZUS w B. oraz WKU w L.. Uzasadniając wniosek podał, że nakazem sądowym został skierowany do badań w szpitalu, na dowód czego dołączył kserokopię wezwania z Sądu Rejonowego w B. [...] Wydział Karny.

Organ I instancji wyżej wymienioną decyzją wydaną na podstawie art. 7, art.8, art. 41 ust. 1 oraz art. 106 ustawy o pomocy społecznej odmówił przyznania R. M. zasiłku celowego specjalnego, stwierdzając brak szczególnych okoliczności przyznania pomocy. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji powołując się na art. 41 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, wskazał, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany specjalny zasiłek celowy w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny, który nie podlega zwrotowi. Według organu przeprowadzony wywiad środowiskowy nie potwierdził, że w rodzinie wnioskodawcy zachodzą szczególne okoliczności, a większość wyznaczonych stronie wizyt lub terminów zgłoszenia miała miejsce przed złożeniem wniosku o pomoc. Zwrócił też uwagę na to , że w [...]r. przyznano stronie zasiłek celowy specjalny na dojazd na badanie przez lekarza psychiatrę, jednak nie zgłosiła się ona na nie, dlatego obecnie termin badania został wyznaczony przez sąd. W konkluzji organ I instancji stwierdził, że przyznane środki wnioskodawca wydał niezgodnie z przeznaczeniem , a ponadto nie współpracuje on z ośrodkiem w celu rozwiązania trudniej sytuacji życiowej.

W odwołaniu od decyzji pierwszo-instancyjnej R. M. podniósł, że jest osobą niepełnosprawną po przebytym wypadku samochodowym, stara się o rentę i do czasu jej otrzymania jest mu niezbędna pomoc finansowa na dalsze leczenie i rehabilitację. Wskazał, że otrzymuje [...] zł miesięcznie dodatku opiekuńczego, co nie wystarcza mu na pokrycie niezbędnych wydatków. Natomiast z uwagi na zaniki pamięci musi poruszać się z opiekunem, a w związku z tym każdy przejazd do B. kosztuje go [...] zł. Odwołujący podniósł , że otrzymane pieniądze w kwocie [...] zł przeznaczył na dojazd do lekarza, czego organ I instancji nie sprawdził. Strona zakwestionowała także fakt przeprowadzenia w jego miejscu zamieszkania wywiadu środowiskowego oraz fakt, że prowadzi z matką wspólne gospodarstwo domowe. Wskazała, ze przed wypadkiem utrzymywała się sama i nie korzystała z żadnej pomocy społecznej. Na poparcie swoich twierdzeń odwołujący dołączył kserokopię orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, kartę wypisu ze szpitala, zaświadczenie z ZUS potwierdzające starania strony o rentę oraz rachunek za wykupione lekarstwa.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze