Sprawa ze skargi M. W. na zarządzenie Burmistrza K. w przedmiocie zmiany zarządzenia w sprawie określenia wysokości opłat związanych z udostępnieniem informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska Sędziowie: Asesor WSA Marta Pająkiewicz-Kremis (sprawozdawca) Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski Protokolant: specjalista Magdalena Dworszczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 czerwca 2022 r. w Wydziale IV sprawy ze skargi M. W. na zarządzenie Burmistrza K. z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie zmiany zarządzenia w sprawie określenia wysokości opłat związanych z udostępnieniem informacji publicznej I. stwierdza, że zaskarżone zarządzenie zostało wydane z naruszeniem prawa; II. zasądza od Burmistrza K. na rzecz skarżącego M. W. kwotę 300 (słownie: trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

Przedmiotem skargi M. W. jest zarządzenie Burmistrza K. (dalej: burmistrz, organ) Nr [...] z dnia [...] marca 2021 r. zmieniające zarządzenia Wójta Gminy K. Nr [...] z dnia [...] lutego 2019 r. w sprawie określenia wysokości opłat związanych z udostępnieniem informacji publicznej. W podstawie prawnej zaskarżonego zarządzenia wskazano przepis art. 4 ust. 1 pkt 1 i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2020 r., poz. 2176, dalej: u.d.i.p.) w zw. z art. 31 oraz art. 33 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713; dalej: u.s.g.).

Zdaniem wnoszącego skargę, zaskarżone zarządzenie zostało wydane z naruszeniem wymienionych przepisów prawa, albowiem zarówno w przepisach u.d.i.p., jak i w przepisach u.s.g. brak jest upoważnienia do wydawania przez burmistrza zarządzenia w sprawie określenia wysokości opłat związanych z udostępnieniem informacji publicznej.

Skarżący przytoczył brzmienie art. 31 ust. 1 oraz art. 33 ust. 1 i ust. 3 u.s.g., które zostały powołane w podstawie prawnej zaskarżonego zarządzenia, a nadto, dokonał analizy także powołanych w podstawie prawnej kwestionowanego zarządzenia przepisów art. 4 ust. 1 pkt 1 i art. 15 ust. 1 u.d.i.p. W odniesieniu do tych ostatnich regulacji podniósł, że przepis art. 15 ust. 1 u.d.i.p. reguluje przypadki ponoszenia kosztów za udostępnienie informacji publicznej, ale wyłącznie w sprawach indywidualnych.

Wnoszący skargę nawiązał do treści wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 września 2020 r., sygn. akt IV SA/Wr 171/20 , w którym Sąd stwierdził, że zarządzenie Wójta Gminy K. Nr [...] z dnia [...] lutego 2019 r. w sprawie określenia wysokości opłat związanych z udostępnieniem informacji publicznej zostało wydane z naruszeniem prawa, a następnie skonstatował, że zaskarżone zarządzenie organu jednostki samorządu terytorialnego zostało ponownie wydane bez podstawy prawnej.

Skarżący podniósł nadto, że w zaskarżonym zarządzeniu burmistrz zmusza obywateli do ponoszenia opłaty za udostępnienie informacji publicznej w wysokości wielokrotnie przekraczającej koszty jej udostępnienia, w miejsce ustawowego nakazu pobierania opłaty odpowiadającej tym kosztom. Uzasadniając powyższe skarżący przedstawił w skardze własne wyliczenia odnośnie do kosztów udostępnienia jednej strony kserokopii, w których uwzględnił cenę papieru oraz wydruku jednej strony. W swoich wyliczeniach skarżący uwzględnił dane producenta kserokopiarki użytkowanej w urzędzie miejskim, tj. wydajność toneru i bębna w przeliczeniu na ilość stron. Na podstawie tych wyliczeń skarżący stwierdził, że wynikający z zarządzenia burmistrza Nr [...] z dnia [...] marca 2021 r. koszt wytworzenia jednej strony kserokopii nie odpowiada poniesionym kosztom w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.d.i.p., albowiem przewyższa te koszty ponad dziesięciokrotnie.

Strona 1/7