Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.), Sędziowie sędzia NSA Tadeusz Kuczyński, sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Z-ca Kierownika Sekretariatu Agnieszka Figura, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę w całości.
Zaskarżoną decyzją z dnia 24 czerwca 2015 r. nr [...], wydaną z powołaniem się na przepis art. 104, art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 218 ust. 1 pkt 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1415 ze zm.), dalej: ustawa, Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej we W. utrzymał w mocy decyzję personalną nr [...] Dyrektora Aresztu Śledczego we W. z dnia 28 maja 2015 r. zwalniającą J. S., dalej skarżący, ze Służby Więziennej z dniem 28 maja 2015 r. z powodu nieprzydatności do służby stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej.
W uzasadnieniu podał, że Dyrektor Aresztu Śledczego we W. ww. decyzją personalną nr 28 z dnia [...] zwolnił skarżącego z dniem 28 maja 2015 r. ze służby w Służbie Więziennej z powodu nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej.
W opinii tej bezpośredni przełożony skarżącego - kierownik działu ochrony stwierdził, że skarżący kilkakrotnie stwarzał sytuacje sprzyjające naruszeniu dyscypliny służbowej.
W dniu 8 października 2014 r. pomimo ukończenia szkolenia wstępnego, skarżący wykazał się brakiem znajomości obowiązujących przepisów niezbędnych do prawidłowego pełnienia służby na wyznaczonym posterunku w związku z czym nie został dopuszczony do wykonywania wyznaczonych zadań.
W nocy z dnia 18 na 19 października 2014 r., pełniąc służbę na posterunku uzbrojonym dwukrotnie o godz. 22:23 oraz o godz. 3:35, skarżący nie zachował, jak sam wyjaśnił w sporządzonych wyjaśnieniach, należytej czujności z powodu przyśnięcia oraz zamyślenia się i nie zareagował na zbliżającą się osobę (dowódcę zmiany) w rejon pełnienia służby.
W dniu 4 grudnia 2014 r. skarżący nie przybył do służby na wyznaczone mu stanowisko nr 16 (rezerwa składu zmiany), tłumacząc to później w pisemnym wyjaśnieniu, brakiem wiedzy na temat układu grafiku służby.
W dniu 31 grudnia 2014 r. dowódca zmiany stwierdził, że pełniąc służbę na posterunku uzbrojonym, skarżący korzystał, pomimo zakazu wnoszenia na teren jednostki, z telefonu komórkowego, a tym samym nie mógł w pełni realizować zadań wyznaczonych na tym posterunku. Na tę okoliczność skarżący również sporządził stosowny raport, w którym potwierdził zaistniałe zdarzenie.
W dniu 15 kwietnia 2015 r. o godz. 7:45 dowódca zmiany stwierdził, że skarżący spał w czasie pełnienia służby na posterunku uzbrojonym. Fakt ten skarżący potwierdził swoim podpisem na sporządzonej przez dowódcę zmiany notatce służbowej.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący podniósł, że po 10 miesiącach służby przygotowawczej nie można poznać wszystkich właściwości funkcjonariusza pełniącego służbę w okresie przygotowawczym. Funkcjonariusz taki może popełniać uchybienia i błędy. Uchybienia takie zdarzają się też funkcjonariuszom w służbie stałej. Skarżący podniósł, że kurs przygotowawczy ukończył z wynikiem dobrym. Uzyskał ocenę bardzo dobrą ze strzelania oraz ze sprawności fizycznej.
Zarzucił, że zwolnienie ze służby nastąpiło w wyniku nieobiektywnej oceny i nieprawdziwych informacji dotyczących przebiegu służby. Podniósł, że nie istnieje § 27 p. 2 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31.10.2013 r. w sprawie sposobu ochrony jednostek organizacji Służby Więziennej. Sytuacja niestawienia się do służby w dniu 4 grudnia 2014 r. została wyjaśniona w odwołaniu od opinii wydanej w pierwszej instancji i związana była z niedoprecyzowaniem i niezapoznaniem z funkcją grafiku. Informacja o funkcji grafiku został podana do ogólnej wiadomości i ogłoszona na tablicy w wartowni w dniu następnym. Skarżący zaprzeczył, by w dniu 31 grudnia 2014 r. grał na telefonie komórkowym i był zabsorbowany grą, nie mogąc w pełni realizować swoich zadań. Nie naruszył § 38 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31.10.2013 r. w sprawie sposobu ochrony jednostek organizacji Służby Więziennej, ponieważ takiego rozporządzenia, z taką datą, nie ma. Odnośnie do zdarzenia z dnia 15 kwietnia 2015 r., dotyczącego utraty czujności, skarżący podniósł, że zdarzenie to zostało wyjaśnione w odwołaniu od opinii wydanej w pierwszej instancji, a potwierdzeniem jest wizyta u lekarza w dniu 11 kwietnia 2015 r. i postawiona diagnoza. Zdaniem skarżącego, nie było żadnych podstaw do wystawienia oceny negatywnej w rubryce "Umiejętności pracy w zespole (...)", ponieważ nie wystąpiły żadne zdarzenie, które mogły zakłócić pracę w zespole. Skarżący podniósł, że w opinii służbowej wydanej w pierwszej instancji uzyskał także oceny zadowalające, w związku z czym zawarte w opinii dwuinstancyjnej zarzuty braku samodzielności i zaangażowania, aktywności i kreatywności nie znajdują żadnych podstaw.