Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędzia NSA Julia Szczygielska (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 9 marca 2017 r. sprawy ze skargi L. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr SKO [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt matki w domu pomocy społecznej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. i art. 61 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2015 r., poz. 163 ze zm.; dalej: ustawa), po rozpatrzeniu odwołania L. T. (dalej: strona, odwołująca się, skarżąca) od decyzji Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] sprawie ustalenia odpłatności za pobyt matki strony - I. G. - w Domu Pomocy Społecznej w N. od dnia 1 czerwca 2016 r., zakwestionowaną decyzję utrzymało w mocy.
W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że rozstrzygnięciem pierwszoinstancyjnym organ pomocy społecznej ustalił wobec strony odpłatność za pobyt jej matki w Domu Pomocy Społecznej w kwocie 1170,17 zł miesięcznie. W motywach tej decyzji wskazał, że dochód w rodzinie strony wynosi 4254,17 zł, natomiast 300 % kryterium dochodowego dla dwuosobowej rodziny wynosi 3084 zł (514 zł x 2 osoby x 300%). Kwota dochodu jaka pozostanie stronie po wniesieniu ustalonej opłaty wyniesie 3084 zł (4254.17 zł - 1170,17 zł) i nie jest niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
Dalej podało, że w odwołaniu od powyższej decyzji strona zwróciła się o jej uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Zakwestionowanej decyzji zarzuciła naruszenie art. 61 ust. 2 pkt 2 ustawy poprzez nie zawarcie umowy w trybie 103 ust. 2 ustawy tylko jednostronne i władcze rozstrzygnięcie o obciążeniu jej kosztami pobytu matki w domu opieki. Podała, że matka jest jedynie jej matką biologiczną, ponieważ od kiedy skończyła rok nie zajmowała się nią. Nie znała matki, nie miała z nią kontaktu. Jako dowód przedstawiła wyrok Sądu Powiatowego w Wałbrzychu z dnia 7 sierpnia 1962 r. sygn. akt [...] oraz oświadczenie. Zarzuciła, że do dowodów tych organ w ogóle się nie ustosunkował. W wieku trzech lat została powierzona opiece ojca, który w całości miał się przyczyniać do ponoszenia kosztów jej utrzymania. Matka nie wspierała strony finansowo. Strona nie wie, czy była pozbawiona praw rodzicielskich w stosunku do niej ponieważ nie dysponuje żadnymi dokumentami, a ojciec od dwóch lat nie żyje. Odwołująca się stwierdziła, że w tych okolicznościach decyzja jest dla niej krzywdząca.
Następnie organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z zasadą dwuinstancyjności postepowania zobowiązany jest ponownie rozpoznać i rozstrzygnąć sprawę rozstrzygniętą decyzją organu I instancji, z zastrzeżeniem rozwiązania przyjętego w art. 138 § 2 k.p.a. Organ odwoławczy nie może zatem ograniczyć się tylko do kontroli decyzji organu I instancji, a obowiązany jest ponownie rozstrzygnąć sprawę. W wyroku z dnia 22 marca 1996 r., sygn. akt SA/Wr 1996/95 (ONSA 1997 r., nr 1, poz. 35) NSA podkreślił: "Istota administracyjnego toku postępowania polega na dwukrotnym rozstrzygnięciu tej samej sprawy, nie zaś na kontroli zasadności argumentów podniesionych w stosunku do orzeczenia organu I instancji (...)". Wynika to z art. 138 k.p.a., który przyznaje organowi kompetencje do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy czego następstwem jest utrzymanie w mocy zakwestionowanej decyzji.