Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków (spr.) Protokolant Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 18 lutego 2010 r. sprawy ze skargi S. B. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 maja 2009 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Wr 577/08 oddala skargę.
S. B. w dniu 14 września 2009 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę o wymierzenie grzywny Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu w J. G. z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 maja 2009 r., sygn. akt III SA/Wr 577/08. Wniosła także o orzeczenie stwierdzenia choroby zawodowej i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
Jako podstawę prawną żądania wskazała art. 154 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwaną dalej p.p.s.a.
W uzasadnieniu skargi wskazała, że powołanym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w J. G. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej.
Pomimo upływu ustawowego terminu do wydania decyzji i wezwania pismem z dnia 10 września 2009 r., do wykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 12 maja 2009 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w J. G. nie wydał nowej decyzji w sprawie, która została zapoczątkowana w styczniu 2001 r.
Wskazała, że Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w J. G. mimo, że sprawą zajmuje się ponad 8 lat nie wydał dotychczas w tej sprawie ani jednej prawidłowej decyzji i czynności. Tym samym, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w J. G. nie wykonał wiążącego go wyroku Sądu.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w J. G. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.
Uzasadniając swoje stanowisko stwierdził, że wnioski i zarzuty skargi są bezzasadne. Mając na uwadze dokonaną przez Sąd Administracyjny ocenę prawną prowadzonego przez organ I instancji postępowania, która stosownie do postanowień art. 153 p.p.s.a. wiąże w sprawie ten Sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, podjął działania w celu wydania decyzji nie dotkniętej wadami, o których mowa w wyroku Mianowicie skierował skarżącą pismem z dnia 17 stycznia 2009 r. na badania lekarskie z prośbą o uwzględnienie wskazań zawartych w wyroku Sądu, bowiem uchylając decyzję organu I i II instancji Sąd stwierdził, że zostały one wydane z naruszeniem norm postępowania administracyjnego w stopniu, który mógł mieć wpływ na wynik sprawy, co dotyczy głównie postępowania orzeczniczo-lekarskiego, to jest nieskierowania skarżącej przez organ I instancji na ponowne badania lekarskie przez właściwy instytut naukowo-badawczy resortu zdrowia, przez co naruszono postanowienie §9 ust. 1 rozporządzenia z 1983 r. w sprawie chorób zawodowych, a także wprowadzenia przez organy kryterium negatywnego upływu czasu od ustania narażenia zawodowego oraz nieprecyzyjne kryterium niewystępowania przekroczenia normatywów higienicznych, których nie zawiera rozporządzenie z 1983 r. Zarzucono także zbyt lakoniczne uzasadnienie decyzji w części obejmującej wywody określone w art. 107 § 3 k.p.a.