Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Julia Szczygielska Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Protokolant Aleksandra Markiewicz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 15 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi S. J. na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zdolności do zawodowej służby wojskowej oddala skargę.
Przedmiotem skargi jest decyzja Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej (dalej: RWKL) we W. z dnia [...], nr [...], która po rozpatrzeniu odwołania plut. rez. S. J. od decyzji Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w P. (dalej: TWKL) z dnia [...], nr [...] w sprawie zdolności do zawodowej służby wojskowej uzupełniła zaskarżone orzeczenie w części dotyczącej rozpoznania (pkt 8 orzeczenia) ustalając, iż schorzenie ad. pkt 3 tj.: "prawostronne położenie serca" winno być rozszerzone o zapis "ze śladową niedomykalnością zastawek: mitralnej, trójdzielnej i płucnej" i przy kwalifikacji wg § 1 pkt 11 z zał. nr 1 do rozporządzenia MON z dnia 8.01.2010 r. (Dz. U Nr 15 poz. 80) dalej rozporządzenia dodatkowo zakwalifikowane wg § 38 p 9 § 1 p z zał. nr 1 rozporządzenia dodaje nowe rozpoznanie ad pkt 4 o treści "cechy osobowości nieprawidłowej bierno - agresywnej nieznacznie upośledzające zdolności adaptacyjne" zakwalifikowane wg § 68 p 1 z zał. nr 1 do rozporządzenia, w pozostałym zakresie zaskarżone orzeczenie utrzymuje w mocy.
Decyzją z dnia [...], nr [...] RWKL we W., po rozpatrzeniu odwołania S. J. od decyzji z dnia [...], nr [...] TWKL w P., zaliczyła go do kategorii N - niezdolny do zawodowej służby wojskowej.
Po rozpatrzeniu skargi S. J. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 26 czerwca 2009 r. sygn. akt IV SA/Wr 115/09, uchylił decyzję RWKL i poprzedzającą ją decyzję TWKL.
W uzasadnieniu podano, że zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 5 do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 maja 2004 r., wojskowe komisje lekarskie orzekają na podstawie badania lekarskiego i wyników badań specjalistycznych, dokumentacji medycznej oraz określonych w rozporządzeniu informacji i dokumentów. W związku z tym kontrola przez sąd administracyjny orzeczeń wojskowych komisji lekarskich o zdolności do zawodowej służby wojskowej obejmuje ocenę prawidłowości postępowania poprzedzającego ustalenie stanu zdrowia badanego kandydata do zawodowej służby wojskowej, w szczególności sprawdzenie, czy badania stanu zdrowia były wszechstronne, oparte na wyczerpującym wywiadzie chorobowym i pełnych badaniach przedmiotowych, a ponadto czy dokonana kwalifikacja zdolności do zawodowej służby wojskowej była zgodna z właściwymi przepisami prawa materialnego oraz przepisami dotyczącymi właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach. Ustalony między innymi na podstawie odpowiednich dokumentów stan faktyczny sprawy powinien odzwierciedlać się w uzasadnieniu orzeczenia właściwej komisji lekarskiej. Sąd podkreślił konieczność pełnego i rzetelnego uzasadnienia orzeczeń komisji lekarskich, ponieważ "uzasadnienie decyzji jest tym jej elementem, który pozwala na dokonanie przez sąd administracyjny kontroli prawidłowości postępowania poprzedzającego wydanie decyzji".
W ocenie Sądu, orzeczenia komisji lekarskich I i II instancji nie spełniały opisanych wyżej wymogów poprawnego uzasadnienia decyzji, mimo że organy te przyjęły prawidłową materialną podstawę rozstrzygnięcia, to jest przepisy rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 maja 2004 r. Komisje lekarskie podały jako przyczynę uznania niezdolności S. J. do zawodowej służby wojskowej "niepełnoobjawowy zespół WPW", chociaż § 38 pkt 1 załącznika nr 2 do rozporządzenia nie wskazuje tak nazwanego schorzenia, natomiast wymienia "choroby mięśnia sercowego lub zaburzenia rytmu nawracające albo trwale nieupośledzające sprawności ustroju". W ocenie Sądu, organy I i II instancji nie dokonały jednoznacznej kwalifikacji rozpoznanego schorzenia do jednej z grup opisanych w rozporządzeniu, w konsekwencji zabrakło również w orzeczeniach komisji wnikliwego uzasadnienia takiej kwalifikacji. Dodatkowo Sąd wskazał, że choroby układu krążenia wymienione w § 38 pkt 1 załącznika nr 2 do rozporządzenia powinny być potwierdzone dokumentacją leczenia w poradni specjalistycznej, podczas gdy podstawą orzekania przez komisje lekarskie było tylko jedno badanie wykonane na zlecenie TWKL w P. Ponadto organy obu instancji nie ustosunkowały się do przedłożonej przez S. J. dokumentacji badań EKG z 2006 r., jak również nie przeprowadziły ponownych badań specjalistycznych. W ocenie Sądu, badanie stanu zdrowia nie było wszechstronne, oparte na wyczerpującym wywiadzie chorobowym i pełnych badaniach przedmiotowych.