Decyzję z dnia [...] kwietnia 2017 r. Nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w W. orzekł o stwierdzeniu u uczestniczki postępowania choroby zawodowej - przewlekłej choroby układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy: przewlekłe zapalnie ścięgna i jego pochewki zginacza palców III i IV ręki prawej (poz. 19.1 wykazu chorób zawodowych wymienionych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30.06.2009 r. w sprawie chorób zawodowych).
Pracodawca uczestniczki postępowania A S.A. z siedzibą w W. ( dalej : skarżąca spółka) odwołała się od powyższej decyzji, podnosząc zarzut naruszenia przepisów:
- art. 7 art. 77 § 1 w zw. z art. 80 k.p.a. poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy na skutek pominięcia możliwości spowodowania choroby zawodowej czynnikami pozazawodowymi,
- art. 75 § 2 k.p.a. w zw. z art. 10 k.p.a. poprzez odebranie od strony - uczestniczki postępowania oświadczenia w trybie art. 75 § 2 k.p.a., podczas gdy czynność ta stanowiła dowód z przesłuchania strony, o przeprowadzeniu którego pracodawca nie został zawiadomiony oraz kwestionowanie oceny narażenia zawodowego - brak sporządzenia kart oceny narażenia zawodowego u poprzednich pracodawców uczestnika postępowania,
- § 8 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30.06.2009 r. poprzez niepodjęcie czynności zmierzających do usunięcia wątpliwości wynikających z orzeczenia lekarskiego, w tym wystąpienia do jednostki orzeczniczej II stopnia o dodatkową konsultację medyczną,
- art. 2351 oraz 2352 k.p. z powodu niezaistnienia przesłanki do stwierdzenia choroby zawodowej.
D. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W. decyzją z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...], wydaną z powołaniem się na przepisy art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1261 ze zm.), art. 2351 i art. 2352 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917 ze zm.) oraz § 8 ust. 1 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1367), jak również art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.) dalej: k.p.a. , utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W motywach decyzji ostatecznej organ II instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Uczestniczka postępowania (ur. [...] marca 1993 r. ) pracowała w narażeniu na sposób wykonywania pracy w okresach :
- od [...] lipca 2015 r. do [...] grudnia 2015 r. oraz od [...] czerwca 2016 r. do [...] lipca 2016 r. w B Spółka z o.o. w S. - [...] jako pracownik produkcyjny, operator finishingu/wykańczania zagłówków z miejscem świadczenia pracy w A S.A. w W.;