Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu w L. Ś. w przedmiocie regulaminu określającego wysokość stawek i szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatków do wynagrodzenia, zasady wynagradzania za godziny ponadwymiarowe, wysokość i warunki wypłacania nagród i innych świadczeń
Uzasadnienie strona 14/14

Z kolei, dostrzegając istotne naruszenie przez zapis § 14 ust. 2 pkt 2 kwestionowanej uchwały § 8 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2005 r. w sprawie minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy Wojewoda Dolnośląski prawidłowo wskazał, że w przepisie tym w sposób jednoznaczny został ustalony katalog zajęć prowadzonych przez nauczycieli, uznawanych za zajęcia prowadzone w trudnych warunkach pracy. Oznacza to, że określenie przez Radę stawek dodatku za warunki pracy nie może nastąpić dla zajęć innych, niż określone w § 8 powołanego rozporządzenia. Powierzenie ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, kompetencji do określenia katalogu zajęć nauczycieli realizowanych w trudnych warunkach pracy powoduje, że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego nie posiada upoważnienia do określania innych jeszcze zajęć realizowanych właśnie w trudnych warunkach pracy. Rada Powiatu, doprecyzowując regulacje ustawowe w § 14 przedmiotowej uchwały określiła wysokość dodatku za warunki pracy dla określonych grup nauczycieli.

Zatem, w tej kwestii Sąd przychylił się do stanowiska Wojewody Dolnośląskiego, że zajęcia wskazane w tej regulacji nie znajdują odzwierciedlenia w poszczególnych punktach § 8 rozporządzenia. W szczególności dotyczy to określonych przez Radę Powiatu zajęć z dziećmi niepełnosprawnymi czy też z dziećmi z zaburzeniami zachowania, zagrożonymi niedostosowaniem społecznym, uzależnieniem. Nie znajdują też w nim odzwierciedlenia zajęcia z rodzicami lub opiekunami dzieci w poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz w innych poradniach specjalistycznych. Organ nadzoru przekonująco uzasadnił, że w § 8 pkt 19 rozporządzenia wskazano wprawdzie, iż za pracę w trudnych warunkach uznaje się udzielanie przez nauczycieli rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej związanej z wychowywaniem i kształceniem dzieci i młodzieży w poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz w innych poradniach specjalistycznych jednak pomoc ta nie jest tożsama z prowadzeniem zajęć grupowych lub indywidualnych z rodzicami lub opiekunami dzieci, na które to zajęcia wskazuje Rada w § 14 ust. 2 pkt 2 uchwały. Ponadto, z brzmienia § 14 ust. 2 pkt 2 wynika, że zajęciami prowadzonymi w trudnych warunkach pracy byłaby tylko pomoc psychologiczno-pedagogiczna rodzicom dzieci niepełnosprawnych, z zaburzeniami zachowania i inne wymienione przez Radę w tej regulacji. Tymczasem, jak słusznie stwierdził Wojewoda Dolnośląski, Rada nie była kompetentna do wprowadzenia takiego ograniczenia z tego względu, że ograniczenia tego nie wprowadzono w samym rozporządzeniu. Pracą w trudnych warunkach jest więc udzielanie pomocy psychologiczno - pedagogicznej rodzicom wszystkich dzieci.

Wskazując z kolei na wadliwość § 27 zaskarżonej uchwały, również należy zgodzić się z zastrzeżeniami skarżącego, że Rada Powiatu przekroczyła powierzony jej przez ustawodawcę zakres upoważnienia i uregulowała kwestię, której uregulować nie mogła, gdyż została ona już unormowana przez ustawodawcę w przywołanych wcześniej przepisach ustawy Karta Nauczyciela. Rada postanowiła, iż dodatek mieszkaniowy nie jest składnikiem wynagrodzenia nauczyciela, a zatem skutki finansowe jego wypłacania nie wchodzą w skład przeciętnego wynagrodzenia nauczyciela. Tymczasem, to że dodatek ten nie wchodzi w skład wynagrodzenia nauczycieli, wynika już z art. 30 ust. 1 pkt 4 Karty Nauczyciela.

Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 147 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji wyroku.

O wykonalności uchwały w zakwestionowanej części orzeczono na podstawie art. 152 tej ustawy.

Strona 14/14